уαŁηızŁıк özgüяŁüктüя уαşαмαуα dσуαмαzѕıη
Gece yağar üstümüze
ve anımsatır okyanusta su damlası,
çölde kum tanesi gibi
çoğulluk içindeki tekilliğimizi
Oysa şehrin pencereleri binlerce ateşböceğidir,
dokunamazsın,
Odanın duvarlarından
parçalanmış sesler çarpar kulaklarına,
bilirsin her duvarın ardı
ayrı bir öyküdür,
okuyamazsın..
Aynada
bir “sen” vardır “ben”in ikizi,
sokakta gölgen,
hem neferi hem komutanısındır savaşının,
kurtulamazsın ..
Sadece kendine yalan söylersin,
pişmanlıkların, vazgeçmelerin, başlamaların, bitişlerin, hayallerin,
umut/suzluk/ların hep kendin içindir,
anlayamazsın ..
Yaşam boyu sürecek yolculuğun gezginisindir,
kendi çölünde ararsın suyu,
kendi denizinde boğulursun,
yalnızlık özgürlüktür
yaşamaya doyamazsın ..