Gel artık...
Bir destanla başlamıştı sana olan sevdam
İmkânsızdın, ulaşılmazdın, yasaktın biliyordum
Ama seni atamıyordum seraplarımdan bir türlü
Her şeyime ezberletmiştim sensizliğimi
Bir tek yüreğime dinletemedim imkânsızlığını
Ellerim ellerinsiz kalacağını biliyordu
Gözlerim cemalinsiz kapanacağını görüyordu
Ayaklarım sensiz yürüyeceğini biliyordu da
Ama ya yüreğim ya beynim
Hiçti bütün bu söylenenler onlar için
Vuslatın sarhoşluğunu anımsadıkça
Bir başka seviyorlardı seni
Öğretemedim öğrenmediler sensizliği
Gel artık ne olur!
Ya sarhoş et beni dindir bu acılarımı
Ya gel öğret sensizliğimi
Şu biçare yüreğime şu bir akıl beynime
Ne olur gel! Gel artık.