Arsız bir sevincin izdüşümü..
Bir camın kırılışına verdim zerreciklerimi…
Bir de hayaline sarılıp
savruldum uzak coğrafyalara…sessizliğin ve yalnızlığın ucundayım…
ne yana gitsem
milleri uzatıyorum kendimle…Geceden kalma sorularla
günaydınsız bir sabaha uyanıyorum ..Demir meridyenlerle çizilmiş penceremden
rastgele bir ışık sızıyor odama…Arsız bir sevincin izdüşümü..
Sussam yalnızlık..Konuşşam ayrılık..
Dönsem yıkılış..Dönmesem yok oluş...
Şimdi ben susuyorum
yalnızlığa talip...Sende sus bana sus ki
Bir daha ölmeyeyim......