Çirkin Adamın Yakışıklı Duyguları
Senden önce geçen zamanın ertesisiydi
Ki o yaşantıyı hatırlamayacak kadar
soyutlanmıştım geçmişimden
Yeniden doğdumisim buldum
Koşmayı öğrendimgülmeyiheyecanı
Gülleri sığdırmayı nasırlı ellerime
Söğüt gölgeleri altındaki patikalarda
Islığımın sesi mavi mavi
Bozkırın sarısına aldırmaz bu sevda
Kalbimin heybesinde bir çift zeytin göz
Bir avuç meraksöylenmemiş bir türkü
Sevdayla nakışlı bir düşünce
Yelkensiz bir sandal senin sahillerine rehin
Tabakamda tütün kalmamış umurumda değil
İsmini çekiyorum ciğerlerime
Yolculuğun sevdayaysa
Çarıklı zamandan kalma bir yalınayakla
Dikenlere verilen kırmızılığa aldırmaz bu sevda
Maviydi sevdanın pencereleri
Rededilişle kilitliydi kapıları
Artık rotasız bir gemiydim
Ki haritayı bulsam ne yarar
Çünkü bir göçebe kadar ikametgahsızdım
Çepeçevre sarmış soluksuz yüzler
Zaman topal topal ilerliyor
Kaldırımlarda bahar ertesi anlar
Kanatsız yorgun ve savunmasız anlarda
Sığındığım çatı damlıyor
Ve biraz daha yalnızlaşıyorum her damlada
Umudun kalemi tükenmişse
Yani kalmamışsa mürekebi
Kilit vurulmuştur yüreğe
Ne vakit bir nefes almaya yeltensem
Adını kusuyorumboğuluyorum
Kaç zaman geçti bilmiyorum
Unutturmayan zaman alıştırmadı da
Çünkü dünleri eskitemedim hala
Neylersin;
Çirkin adamın yakışıklı duyguları
Eskicinin tablasına bile konulmuyor
Ki o yaşantıyı hatırlamayacak kadar
soyutlanmıştım geçmişimden
Yeniden doğdumisim buldum
Koşmayı öğrendimgülmeyiheyecanı
Gülleri sığdırmayı nasırlı ellerime
Söğüt gölgeleri altındaki patikalarda
Islığımın sesi mavi mavi
Bozkırın sarısına aldırmaz bu sevda
Kalbimin heybesinde bir çift zeytin göz
Bir avuç meraksöylenmemiş bir türkü
Sevdayla nakışlı bir düşünce
Yelkensiz bir sandal senin sahillerine rehin
Tabakamda tütün kalmamış umurumda değil
İsmini çekiyorum ciğerlerime
Yolculuğun sevdayaysa
Çarıklı zamandan kalma bir yalınayakla
Dikenlere verilen kırmızılığa aldırmaz bu sevda
Maviydi sevdanın pencereleri
Rededilişle kilitliydi kapıları
Artık rotasız bir gemiydim
Ki haritayı bulsam ne yarar
Çünkü bir göçebe kadar ikametgahsızdım
Çepeçevre sarmış soluksuz yüzler
Zaman topal topal ilerliyor
Kaldırımlarda bahar ertesi anlar
Kanatsız yorgun ve savunmasız anlarda
Sığındığım çatı damlıyor
Ve biraz daha yalnızlaşıyorum her damlada
Umudun kalemi tükenmişse
Yani kalmamışsa mürekebi
Kilit vurulmuştur yüreğe
Ne vakit bir nefes almaya yeltensem
Adını kusuyorumboğuluyorum
Kaç zaman geçti bilmiyorum
Unutturmayan zaman alıştırmadı da
Çünkü dünleri eskitemedim hala
Neylersin;
Çirkin adamın yakışıklı duyguları
Eskicinin tablasına bile konulmuyor