|
|
|
#1
11 January 2009, 07:02
|
|||
|
|||
birşey var canımı yakan...
 Bir şey var canımı yakan..Buz gibi bir şey.. Hayattan tat alamıyorum.. Seni düşünmeden edemiyorum.. Sensiz geçmiyor zaman.. Ölüm sessizliği gibi çöktü sessizlik içime.. Bağırmak istesem sesim çıkmıyor. Sustum ben de şuursuzca..  Dilim konuşmuyor.. Kalemimse susmak bilmiyor.. Herkes üzerime geliyor 'neden?' diye.. Bağıramıyorum açıklayamıyorum sadece susuyorum.. 'Seviyorum hem de ölesiye' diyemiyorum.. Kilitliyorum dilimi.. Susuyorum..  Biliyorum bir ışık bekliyorsun benden.Tek bir kelime.. Yine konuşamıyorum.. Diyemiyorum 'al götür uzaklara..' Desem de zincirliyiz gidemeyiz ki..  Öylece bakıyorum sessizce bitişimizi izliyorum.. Sessizce gidişini izliyorum.. Sessizce büyük hasretlere özlemlere atıyorum yüreğimi.. Donuk ve boş gözlerle..  'Bitmesin!' diyemiyorum.. Herkes 'bitmeli!' diyor çünkü.. Herkes için mi yaşıyorum 'hayır!' Neden mi susuyorum peki? Gücüm yok onca şeyi kaldırmayısısısısısısa.. Gücüm yok!!  Sevdam çok büyük ama yetmiyor.. Bak yine ellerim bomboş.. Bak yine gözlerim bomboş.. Yoksun!! Bir daha da olmayısısısısısacaksın korkarım.. Bu gidiş sende bir bitiş. Bende acıya hasrete özleme yokluğuna dair her şeye başlayış 
|
|
#2
12 January 2009, 05:26
|
|||
|
|||
Cvp: birşey var canımı yakan...
 Adı rüya ama kanmadım. Uyansam boş, nefes alsam nafile... Onca pişman yılın ardından, dünyaya küsüşüm gözlerinden... Gelme demedim mi gecelerime! Belki vardı, belki hepsi yalandı ama gülüşümü koruyamadım. Arka ceplerime, şah damarıma, tırnaklarımın içine kadar pişman, beklediğim duraklara bile yazdığım adına düşman, cümle sonlarında sitemkar, şehrin arka sokaklarında bir kaybolmuşum hala... Kendine savrulduğum iç çekişlerin ardından, kendime gelemeyişim, kendiliğinden bir sen yüzünden. Sabah olmuş, rüyalar yalanmış heyhat! Kelimeler sadece kelimeden ibaretken bile, sana yazacak bir senim bile yokken üstelik, hala şiir yazıyorum, hala kendimi hatırlamadım... Nasıl bir aşksa, payıma düşen hep fazla! Öde öde bitmiyor körolasıca! Başımı aklıma dar ettiğin tüm düşlerin düşüşlerinde, bir kumarbaz cesaretiyle gelmişsem sana; gitmek için değil, gitme demen için değil... Yaşamak lazımsa bazen, bazen de sevmek lazımdır diye... Belki hatırlatır sana diye... Sadece beni sev diye belki... Sanki sabah uyandığımda yanımda olacaksın gibi... Bir kadersizliğin baş harfi gibi... Ne sen varsın oysa, ne de ben şimdi yokolduğun yerde... Yokluğuna bağdaş kurmuş, öylece saçmalıyorum işte...  Sol yanımda sızıyla uyandım bu sabah Baktım sensizlik var yanımda... Geceleri yıldızlara anlattıgımız sonsuz sevdamız... YALNIZDI... SENSİZDİ... ÇARESİZDİ... Geceler yalnızlıgıma güldü... Siirler sevdamıza agladı... KaLbime açtığın derin yaralar var ya...! HaLa sensiz,yalnız ve çaresiz Hemen aldım avuçlarıma Koyacak bir yer buLamadım avuçlarımda sevdim... Sen...! Sen çaresizligi Bilir misin...? Bildiğinden daha çaresizim...
|
|
#3
12 January 2009, 08:13
|
|||
|
|||
|
Cvp: birşey var canımı yakan...
Evet yah birsey var canımı yakan hakkaten..
yıllardır çözemedigim bisey var!.
|
 |
|
|
Normal
