Is/sızımdın Sen.. (ISSIZ ADAM)
Is/Sızımdın sen . . .
Köhne bir aşkın kırıklarını toplarken bulmuştum seni.
Ve seni bulmuşken tam da , kendimi kaybetmiştim sende. Yüreğine yaslanmıştım küçücük yüreğimle.
İmkan/Sızımdın sen. . .
Sızımdın, imkansızdın .
Ve seni bulmuşken tam da , kendimi kaybetmiştim sende. Yüreğine yaslanmıştım küçücük yüreğimle.
İmkan/Sızımdın sen. . .
Sızımdın, imkansızdın .
Geldiğinde yağmur vardı , ıslaktım.Düşlerime kelepçelenmiştim.D/üşüyordum.
Yağmur vardı. . . Islaktım.
Bir sızının tam ortasındaydın sen. . . ıs/Sızımdın...
Yağmur vardı. . . Islaktım.
Bir sızının tam ortasındaydın sen. . . ıs/Sızımdın...
Herkesten uzakta dinlendiğim bir liman gibiydin.Düşler ülkesine giden gemilerim senden kalkardı hep... Düş'tün , düş'tük. . .
Yoksun şimdi . . .
Aslında varoldun mu hiç bilmiyorum.O kadar yakınsın ki bana ama o kadar uzaksın ki aslında. . . Çelişki kuyusuna düşmüş bir özlem galiba benimkisi...
Aslında varoldun mu hiç bilmiyorum.O kadar yakınsın ki bana ama o kadar uzaksın ki aslında. . . Çelişki kuyusuna düşmüş bir özlem galiba benimkisi...
Rüya gibiydin . . . Yaşarken gerçektin.Uyandığımda anladım düş olduğunu . . .
Rüya gibiydin . . .
Hayra yormak istediğim bir rüya . . .
Rüya gibiydin . . .
Hayra yormak istediğim bir rüya . . .
Is/sızımdın sen. . .
Issızdın.
Yüreğin yakındı bana bilirdim.
Ama uzak-tı adın.
Issızdın.
Yüreğin yakındı bana bilirdim.
Ama uzak-tı adın.
Issız(ım)dın.
Ve bilirim hep ıs/sızım kaLacaksın . .
Ve bilirim hep ıs/sızım kaLacaksın . .