|
|
|
#1
|
|||
|
|||
|
Eski dostlara yeni sözler ekliyorum.Ve biliyorum benim hiç eskimeyen dostum olduğunu.Özlediğimde ve üzüldüğümde hep yanımda...
Bitmemiş aslında ama anlam veremiyoruz sadece.Niye böyle yarım yamalak kalır sevdalar..?Bir dosttur beklediğin oysa kapını çalması an meselesidir...Ama hiç gelmez mevsimsiz genç bir günde buluşursunuz daha sonra birden ihtiyarlayıverir tüm gözler...Avuçlarının içine sığmaz olur elin ve srılamaz kolların...Oysa dokunsan dönecektir sana...Ama ne sende cesaret vardır ne de onda.Kırmaktan korkarsın o ise bakmaktan.Aslında her şey aynıdır sadece geçen mevsimsiz bir güzdür aranızdan;üşütür üşürsünüz...Bir kibrit alevine sığınır parmaklarınız sırf hissetmek için yüreklerinizi...Oysa hala korkaktır gözleiniz ve elleriniz... Keşke demeyi en çok o zaman kullanır diliniz ve her keşke de daha da çok korkarsınız... Özlemek mi sevmek mi daha acımasızdır..?Virgüller çoğaldıkça hayatınızda en acımasız olanın ''korku'' olduğunu anlarsınız...Bir yolu bile beraber yürüyemez ellerinizi tutamazsınız.Ve o zaman;zamanın korkuyu mat ettiğini anlar ve sevmekten bile korkarsınız....Yüreğiniz acır gözleriniz dolar ve tüm yolu yalnız yürürsünüz...!!! |
![]() |
|
|