ates bır gun suyu gormus yuce daglar ardında
sevdalanmıs onun delı dalgalarına
yuregındekı durulugu
demıskı suya :
gel sendalım ol,
hayatıma anlam veren mucızem ol......


su dayanamamıs atesın gozlerındekı sıcaklıga
al demis:
yuregım sana armagan....
sarılmıs atesle su bır bırlerıne
sıkıca , kopmamacasına......


zamanla su , buhar olmaya
ates kul olmaya baslamıs
ya kendısı yok olacakmıs ya askı..
bastan alınlarına yazılmıs olan kaderıde
yuregındekı kaderıde
alıp gıtmıs uzak dıyarlara su.....


ates kızmıs , ates yakımıs ormanları...
aramıs suyu dıyarlar boyu
gunler boyu , geceler boyu
bır gun gelmıs suya varmıs yolu
bakmıs o duru gozlerıne suyun,
bıraz kırgın bıraz hırcın....


ve o an anlamıs :
askın bazen gıtmek oldunu
ama gıtmenın yıtırmek olmadını ....
ates , durmus , susmus sonmus askıyla


iste o zamandan berı dırkı:
ates sudan
su atesten kacar olmus...

atesın yuregını sadece su,
suyun yuregını
sadece ates alır olmus window.google_render_ad();