Hüzün makamının ilk terennümleri…
Gitmiştin...
Gitmiştin.Yüreğim sessizce ağlıyordu gözlerim gölgene son kez bakarken.Bir sızı kalmıştı içimde.Sonsuza dek ruhuma hapsettiğim.Ve ellerimde bir deste erguvan.Mavi yıldızlı gök bahçelerinden sana derlediğim.Yalnızlık bestesinin ilk notalarıydı bunlar.Ve hüzün makamının ilk terennümleri…
Gitmiştin.Gidişin ölümüydü taptaze bir bahar ölüsünün.Ansızın sökülüşüydü nakış nakış yürek gergefime işlediğim sevda örgüsünün.Güneşsiz semalarda süzülüşüydü uzak diyarlara yol alan bir güvercin göçünün.Ve yapayalnız ölüşüydü yüreğini sadece mısralara dökebilen bir sevda öksüzünün…
Gitmiştin.Bir ateşböceğinin hıçkırıkları titreyip duruyor şimdi eriyen kandillerde.Bir karınca kervanı toplayıp götürüyor beyaz sevdamızın son kırıntısını.Ve mavi ezan çiçekleri açıyor hüznün şerefelerinde.Küçük bir serçe alıp götürüyor umudumun son cıvıltısını.Bir daha arayıp sorma beni.Çünkü istesende duyamazsın yeşil bir ölünün kulak tırmalayan mırıltısını…