|
|
|
#1
22 November 2008, 21:51
|
|||
|
|||
Buruşturduğum Kağıttaki Tutsaklığım..
 Sessiz bir hüzün vaktinden bir kesit daha Elimde de senin olmayan sensiz mektubun Ve buruşturup buruşrutup tekrar okuduğum Her defasında da gözyaşıyla son cümlesinde kaybolduğum Bitti mi... Biten yazı değil, biten sevgim ise hiç değil..! Yazdığıma ister dönüşsüz de, ister çıkmaz sokak Ama son cümlesini yazdım ve bitti İstesem de silemem onu, kanlı bir silinmezi var Şimdi elimde seni anlatan bir bu mektup kaldı Buruşuk, belki de hafif yırtık; ama içindeki aşk pırıl pırıl Yakmam gereken bir mektup var avucumda Zaten gözyaşlarım sayesinde dağılır birazdan Bitiyor düşler, gülüşler... Gözlerinden yoksun başlıyor yakıcı ve acı günler Sensizliği yaşarım; yaşamak zorundayım Sen ağlama sakın, beni aratmaz ardımda bıraktığım o güzel maziler.. 
|
 |
|
|
Normal
