Kasım ayının daha birinci haftasındayken, elli yıldır, belki de ilk kez yağan karın vartısına atlattık. Sonbahar Kasım " sonralarına doğru... koca yemişleri.ılık .hiç rüzgarsız ,parça parça oynamayan ,beyaz esmer bultları,yakmıyan güneşi,tatlı sümbüli günleri,durgun maviliğibol yeşiliyle ,kuşlarla beraber olunca insana barış ,şiir,musiki,mutlu insanlarala dolu anlaşmış ,sevişmiş, tok ve hırdlı olmayan bir dünya düşündürüyor. Güneşin battığı yerdeki kızıllığa bakarak " Yarın da böle olacak " hayaliyle yatıp o hülya ile uyandım.Ağaran tan yeriyle birlikte mahmurluğundan sıyrılan sokağa çıkma acelemden ,ayakkabılarımdan birini dairemizin, diğerini apartmanın kapısında giydim.İşte sokak .Sabah kokusu.Yürüyorum ama içimde büyüyen ,uzayan eksiklğe sokaklr dar ve kısa geliyor.