Çocuklar sevgiyi öğrendikleri şekilde yansıtırlar. Annesi tarafından daha doğduğu anda kabul görmüş, ilgiyle karşılanmış, ihtiyaçları karşılanmış çocuk, büyüdükçe her yaş ve dönemde aldığı sevgiyi aynı biçimde geriye verecektir. Bütün çocuklar sevgilerini diğer ihtiyaçları gibi davranışları ve sözleriyle ifade ederler:

• Özellikle konuşamayan, henüz sözel olarak kendini ifade edemeyen küçük çocuklar, doğrudan tepkiler ve davranışlarla sevgilerini ve sevgi ihtiyaçlarını anlatırlar.

• Anne-babalarından ayrıldıklarında ağlayarak, bağırarak, ayrılmayı reddeder ve anne-babaya gitmek ister, onlarla olmak istediğini net olarak ifade eder.

• Zamanla onlara dokunmaya başladıkları, tensel temasa geçtikleri dikkat çeker. Özellikle annesinin göğsünden süt emerken annesine dokunmaktan ve kendisine dokunulmasından çok hoşlanır.

• Annesine gülümser, göz göze gelmeye çalışır ve kendisine gülümsemesinden büyük keyif alır.

• Çocuk mutlaka sevildiğini bilir ve kendisi de annesine olan sevgisini gösterebilir. Sözel olarak sevgisini ifade etmesi için kelimeleri kullanmaya başlaması ve sevgi kavramının da anlamını öğrenmesi gerekmektedir.

• Annesinin yanında olmak, onunla uyumak, onunla yemek yemek, kucağına gelmek, sürekli onay almak ihtiyacı içinde olmak biçiminde ortaya koyduğu bütün davranışlar, aslında çocuğun sevgisini gösterdiği hareketler olarak tanımlanmalıdır.

Çocuk için anne sevgisi ne demektir?

Sizin, çocuğunuzun hayatındaki anlamını ve önemini biliyoruz. Çocuğunuzun geleceğinin şekillenmesindeki en önemli varlık da sizsiniz. Anne, sevgisiyle harikalar yaratabilirken, sevgisizliğiyle ya da ilgisizliğiyle enkazlar yaratabilir. Sevgi özellikle de anne sevgisi maalesef yeri doldurulamaz derecede önemlidir. Çocuğunuz doğduğu andan itibaren eğer sizin sevginiz ile karşılanmıyorsa, bu sevginin eksikliği ciddi ve tamiri zor yaralar açabilir.

Yetiştirme yurtlarında yapılan bazı araştırmaların sonuçları bunu net olarak ispat ediyor. Öyle ki, daha dünyaya gözünü açar açmaz annesi tarafından sevgi verilerek bakılmış büyütülmüş bebekler ile anne sevgisi ve ilgisi görmemiş bebekler arasında yapılan karşılaştırmalı araştırmaların sonuçlarında; sevgi görenler, anne sevgisinden mahrum olanlara göre hem zeka, hem fiziksel hem de psikolojik olarak daha üstün bir gelişim göstermişler. Bu sonuçlar tek başına anne sevgisinin gelişim ve zeka üzerinde ne derecede etkili olduğunu göstermektedir. Anne sevgisi her yaş çocuk için mutluluk ve duygusal doyum demektir.

Anne-çocuk ilişkisinde anne yaklaşımları

Anne-çocuk arasındaki sevgi ilişkisinde annenin rolü çok büyüktür. Her annenin çocuğunu çok sevdiği, benimsediği ve ilgi gösterdiği düşünülse de maalesef her zaman bu gerçekleşemiyor. Annelerin çok bilinen dört farklı yaklaşımı benimsediklerini görüyoruz:

• Erişilebilir-ulaşılabilir anne yaklaşımı: Çocuğuyla iletişime açıktır. Çocuğunun bu yöndeki taleplerine duyarlıdır ve dikkatini çocuğuna yöneltmekte gecikmez. Bunun tersi yaklaşıma sahip anne, ilgisiz annedir ve kendi işleriyle o kadar meşguldür ki çocuğunun taleplerini genellikle görmezden gelir.

• Kabul eden anne yaklaşımı: Çocuğunun ihtiyaçlarını yerine getirmeye çalışan ama zaman zaman sinirlenebilen yapıdaki anne yaklaşımıdır ki bununla sıklıkla karşılaşırız. Bunun aksi yaklaşımında, anne çocuğuna karşı öfke doludur ve hemen her durumda ceza vererek onu denetlemeye çalışır.

• İş birliğine açık anne yaklaşımı: Çocuğunun birey olarak kişiliğine saygı gösterir, talep ve duygularını dikkate alır. Tersi yaklaşımda ise anne, kendi isteklerinin ve dediklerinin yapılması konusunda ısrarcı davranışlara yönelmektedir.

• Duyarlı anne yaklaşımı: Çocuğundan gelen her tür iletişim isteğine olumlu bir karşılık verir. Sağlıklı bir iletişim ve paylaşım ortamı hazırlar. Tutarlı ve dengeli anne yaklaşımıdır. Bunun aksi yaklaşımda, anne kendi ruh haliyle doğru orantılı olarak çocuğuyla olan ilişkisini duruma göre değiştirebilir. Kimi gün çok ilgili olabilirken, kimi gün son derece duyarsız davranabilir.