Çocuğunuz, bir oyuncak için ortalığı birbirine katıyorsa ve onu susturmanızın tek çaresi istediğini ona almaksa, geç kalmadan bu işe el koyup, içindeki
tüketim canavarını ortadan kaldırın.


Bebekken çocuk bakmanın zorluklarından şikayet edenler, çocukları büyüdükçe bebekliğin aslında çocuk gelişimindeki en kolay dönem olduğunu daha iyi
anlıyorlar. Hele de çocuklar yuvaya gitmeye başlayıp, sosyalleştiklerinde; çünkü bir şeyleri anlayıp, karşılaştırmaya da başladıkça, "Ben de isterim."ler,
"Bunu da alalım."lar başlıyor. Elinizde büyüyen o minicik sevimli şey, bir bakmışsınız her istediği şey için tutturan bir tüketim canavarına dönüşmüş.
Televizyon reklamları da eklenince işler çığrından çıkıyor. Peki bu konuda ne yapabilirsiniz?

Sizin için neyin önemli olduğunu açıklığa kavuşturun
Çocuğunuza nelere önem verdiğinizi gösterin. Bir şey satın aldığınızda, çocuğunuza bu şey ihtiyacınız olduğunu, ya da sizin için bir değer taşıdığını, gösteriş için almadığını söyleyin. Ayrıca para hakkında konuşmaktan çekinmeyin. Eğer paranız olmadığı için bir şeyi satın alamıyorsanız, bu konuda dürüst olun.

Televizyon seyretme zamanını kısıtlayın
Reklamları seyretmek, çocuğa, bir şeylere sahip olmanın bizi mutlu edeceğine dair yanlış bir mesaj verir. Çocuğunuz reklamları seyrederken, reklamdaki mesajı tanımlamaları için onlara yardımcı olun.

Maddi olmayan şeylerden keyif almayı öğretin
Birlikte bir hobi geliştirmek, beraber oyun oynamak, ya da spor yapmak gibi sizi biraraya getirip, eğlenceli zaman geçirmenizi sağlayan meşgaleler bulun. Bunları yaparken, size para harcatmayan ama ruhunuza ve beyninize hitap eden şeyler olmalarına dikkat edin.

Gelenekleri abartmayın
Günümüzde her şey ticarete dönmüş durumda. Buna özel ve geleneksel olarak kutlanan günler de dahil. Eskiden bir pasta alarak kutladığınız doğum gününü, bugün bir parti organizasyon şirketine yaptırıyor, daha büyük hediyeler alıyorsanız, bundan vazgeçin.

Çocuğunuza harçlık verin ve bütçe yapmalarına yardımcı olun.
1999'da 9 ila 14 yaş grubundan oluşan bin kişilik bir grupla yapılan bir araştırmaya göre, harçlık alan çocukların para biriktirme oranı, almayanlara oranla iki kat daha fazla. Harçlık miktarını belirlerken ise şuna dikkat etmekte fayda var: Vereceğiniz harçlık için 'doğru' bir miktar yoktur ama zaten amaç da çocuğunuzun istediği her şeyi almasını sağlayacak kadar para vermek değildir. Burada mesaj şudur: "Bazı şeyleri satın almak için kendi paranı kullanabilirsin ama bazı başka şeyler daha pahalı olduğu için alım gücün onlara yetmez."

Çocuğunuza olan sevginizi maddi olarak göstermeyin.
Zenginliğe maruz kalmak, buna özlem duymaya sebep olabilir. Oysa kısmen de olsa çocukta bu türden imrenme ve kıskançlıkları önleyecek bir şey varsa, o da oldukları kişi için sevildiklerini bilmeleridir. Yetişkinlere en değerli çocukluk anılarının hangileri olduğunu soracak olursanız, genellikle aileleriyle birlikte yaptıkları şeylerden bahsettiklerini görürsünüz, yoksa aldıkları hediyelerden değil. Çocukların esas aç oldukları şey, ebeynlerinden gelen koşulsuz sevgidir.