Eğer anne olacaksam.
Eğer anne olacaksam….. Bakmayı, söylemeyi bilen bir anne olacağım; çocuğuma dokunmayı bilen bir anne olacağım, bir gün onun da birilerine dokunmayı bilmesi için; karanlıkta korkmayan bir çocuk yetiştireceğim; ben nerede olursam olayım , sımsıkı dimdik durabilecek bir çocuk yetiştireceğim; bütün anları yaşamayı bilen, ertelemekten korkan bir çocuk yetiştireceğim; elleri elerimin içinde durmadan onu dinleyeceğim, isterse dünyanın en gereksiz şarkısını söylesin; “kafanı takma sen, bana bırak” diyeceğim onu yoran kocaman korkular için; beni bırakıp gittiğinde, çocuğumla gidebildiği için gurur duyacağım, peşinden gözyaşlarıyla yakalamayacağım çocuğumu; gitsin özgürce; izlemeyi, okumayı, hayatın her yerinden yeniden başlamayı bilen bir çocuk yetiştireceğim… kendini iyice anlaması için elimde aynalarla, şiirlerle gezeceğim yanında; bana ne söylese arkam dönükken bile inanacağım bir çocuk yetiştireceğim; sevmeyi bilen, aşık olmaktan korkmayan bir çocuk, ucuz “hayatta kalmaların” değil ,evrenin bir parçası olan; kafasını,yüreğini kullanmayı bilen bir çocuk, giderken bile usulünce giden , zarar vermeyi asla sahiplenmeyen bir çocuk… Ben anne olursam annem gibi bir anne olacağım; ya da olmayacağım; sırf kendi annelik egomu tatmin etsin diye yaşamayı bilmeyen bir “yaratık” getirmeyeceğim dünyaya….alıntıdır