Bir Mumun Öyküsü

[Syst3m]

http://img229.imageshack.us/img229/8250/423velaoz0do7.gif
Dört tane mum usul usul yanıyordu...
Ortalık o kadar sessizdikihttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif
mumların konuşmalarını duyabiliyordunuz...
Birinci mum dediki:
'Ben BARIŞ'ım.!
Ama kimse benim yanmama yardımcı olmuyor.
Sanırım yakında söneceğim.'
Alevi hızla azaldı ve sonunda tamamen söndü.
İkinci mum:
'Ben VEFA'yım.!
Ne yazıkki artık vazgeçilmez değilim.
Onun içinhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gifbundan sonra yanıp durmamın bir anlamı kalmadı.'
Sözlerini tamamladığında
esen hafif bir rüzgar onu tamamen söndürdü...
Sırası geldiğinde üçüncü mumhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif hüzünlü bir sesle dediki:
'Ben SEVGİ'yim!
Yanacak gücüm kalmadı.
İnsanlar beni unuttuhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gifdeğerimi anlamıyorlar.
En yakınlarını sevmeyi bile unuttular.'
Vefa'da daha fazla beklemeden sönüp gitti...
Ansızın..!
Odaya bir çocuk girdi ve üç mumunda yanmadığını gördü.
'Neden yanmıyorsunuz?
Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekmiyor muydu? ' dedi.
Ve ardından ağlamaya başladı...
O zaman dördüncü mum konuşmaya başladı:
'Korkmahttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif ben yandığım sürece
öteki mumlarıda yeniden yakabilirizhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif
ben UMUT'um! '
Çocuk parlayan gözleriyle UMUT mumunu aldı
ve öteki mumları birer birer yaktı...

UMUT ışığı yaşamımızdan hiç eksik olmamalı...
...Ki hepimiz onunla birlikte
VEFA'yıhttp://www.uslanmam.com/images/smilies/smilev.gif BARIŞ'ı ve SEVGİ'yi yaşatabilelim.....