|
|
#1
3 December 2008, 13:48
|
|||
|
|||
Cam Kırığım
 ßugün içim ''cam kırığı'' ,milyonlarca parçalarda...Her birinde seni,beni bulduğum herşeyden sakındığım günlerde...ßugün her günden farklı,sensizliği fark ettiğim,belkide ilk defa hissettiğimdin...Çaresiz günlerde sarıldığım,tozlanacak diye aklım gittiğiydin...ßirgün elimden kayacak diye bazen dokunmaya bile korktuğumdun...Öle narindikii duruşun,bir tüy kadar hafifti dokunuşlarda.. ßugün içim ''cam kırığı'' ,milyonlarca parçalarda...Seni sensizliği en derin yerlerde bıraktığımdın...Öyle sıkı kitlemiş ve sarmıştımki ,kendimce dokunulmazımdın...ßilmeliydim birgün zincirlerimin kırılacağını,bile ..bileee karşı koyamazımdın...Herkesin yaşamaya korktuğu,bi o kadar da imrendiği sevgimin odak noktası, izdüşümümdün...Kendimle bile yaşarken yüreğimden öteye sakındığımdın.. ßugün içim ''cam kırığı'' ,milyonlarca parçalarda...Kendimle başbaşayım şimdilerde...Geri dönülmezliğim her anımda...Arkamı dönsemm oysaaa bütün güzelliğiyle orada...Şimdilerde sadece sessiz senle yetinmezlerde...Nereye kadar gittiği belli olmayacak bir serüvenin sonlarında...ßildiğim tek ''doğrunun'' sennn olduğu gerçeklerde... ßugün içim ''cam kırığı'' ,milyonlarca parçalarda... CaM KırığıM...durduğu yerde sızLıyor,öyLe kanamaktaki artık ßen de durduramıyorum içimdeki tarifsiz yarayı,zaman akıp gidiyor ve ßen sadece ßekLiyorum neyi ßekLediğimi biLe biLmeden.... CaM KırığıM...benden bir parçayken,artık herkesin içinde kanayan yaraya tercuman oLan bir haykırış oLdu sanki,hep var oLan kimsenin dokunmasına izin vermediğimiz,bize özeL ve bir o kadar da acıtan haLiyLe kanayan yaramız.. CaM KırığıM...topLanamaz gibi duran,içimizde ne var ,ne yok ise aLıp götüren bir fırtınayLa birLikte sürükLenip gitti bir yerLere ve bizz sadece canımızı yakan kısmıyLa kaldık öyLece gidenLerin ardından... CaM KırığıM...Sen ßenim CaM KırığıM'dın..Hep kanayan ama vazgeçiLmezim,yanımda oLsan da oLmasan da... 
|
Ağaç şeklinde
