|
|
#1
5 December 2008, 16:47
|
|||
|
|||
Nehir gözlerim gözlerine takılı kaldı...
 Işık, ince mavi tülün ardından yansıdı aydınlık ve çocuksu yüzüne.Yanaklarında mavi gölgeler oynaştı . Gözlerinin nehir rengiyle buluştu ışık.İnce,mavi tül perdeyi kenara topladı, günün bütün güneşini gözlerine hapsetti.uzun uzun güneşin parıltılarını izledi ve odasının içindeki ışık oyunlarını. Uzandı pencereyi açtı. Gün ışığı böylesine odasındayken günün serinliğini de yüzünde duyumsamak istedi.Uzun kumral saçları omuzlarına dökülüyordu şelaleler gibi. Bir tutam saç aldı eline, parmaklarına doladı, oynadı oynadı farkında olmaksızın. Çocuklar hemen pencerenin önündeki kaldırımda ip atlıyorlar, şarkılar söylüyor, minik kahkahalar atıyorlardı. Perdeyi iyice çekip açtı. Ellerini çenesine dayadı ve çocukları izlemeye koyuldu.Yüzündeki mavi gölgeler çocukların yüzüne de düştü. Gülümsemelerine oturdu mavilikler. hatırına bir şarkı düştü birden. Bir gün sen geçmiş zamandın Bense yanında anlamların Gezinirken uzaklarda, akşamlarım Her şey geçer demiştin Geçmeyen şeyler var şarkılarımda Silinmiyor yaşananlar Bir durak var yüreğimde Beklerken hep geciktiğim Sürüklerken beni sana mevsimleri Her kaçış kendini yakalar Kaçamadığın şeyler var şarkılarımda Her aşk bir mavi masal, Anlatılmayan! Tül perdeyi örttü. Çocuklar oyunlarına geri döndüler. Günlüğünü eline alıp masanın başına geçti.Kurşun kalemleri severdi. Mavi bir sayfa çekti dikkatini. Mavi kuru boya ile tamamen boyanmış ve üzerine yine kurşun kalemle bir kaç satır düşülmüş; ''ben o mavide kaldım,o kayada ve o güneşte kaldım. tam orada''. Gözleri satırlara takılı kaldı.saatlerce öylece masanın başında hep aynı mavi sayfada uçsuz bucaksız mavilerde kaldı. ''Mavi bir masal anlat bana''. ''Gözlerime bak, göreceksin o masalı''. Nehir gözlerim gözlerine takılı kaldı... 
|
Ağaç şeklinde
