|
|
#1
6 December 2008, 18:26
|
|||
|
|||
Suskunluğum Ağlarken
 Yaramaz bir sabaha uyanır gözlerim Soluksuz bakışlarını nefesimde koklarım Titrek bakışlarımın ardındaki korkularımı Yalnızlığa bırakır kaçarım Sıçrar rüyalarımdan hıçkırıklar Usul usul terk eder benliğimi bedenimdeki ben Ruhumdaki ben ise ölesiye sarsılır sen yokken Dudaklarımın arasından bir çift hüzün dökülür Basamaklarını tırmanırken hayatın Ağlayan bir hayal kırıklığı bırakırım ardımda Yıpranmış ümitler  lekeli umutlarsızlanan mutluluklarYeşermeyi bilmek gerek hakirliğin en yüksek noktasında bileKaybolan hayallerim geride Gözlerimi kapadıkça gelir kirpiklerimin önüne İrislerim kovalamaya çalışır onları engelleyemezlerSuskunluğum ağlarken içime akarım yine Dokunuşlarımdaki tutku göğün mavisinde kaybolurPusu kurar ölüm arkamdan Yalnızlık dertlenir burnunu çeker Yıkanır tenim soluklaşır gözlerimmelekler istemez artık beniSuskunluğum ağlarken Yağmaya başlar hecelerimdeki mutsuz ecelerSoluklaşırken bedenim içimdeki son gül solarken bileSuskunluğum ağlarken bile Boş bir yolculuğa çıkarım Yüreğim can verirken Acılara dayanırım Susarım ve sadece Ağlarım! 
|
Normal
