|
|
#1
12 October 2008, 10:51
|
|||
|
|||
Sahip olduğum tek şey sana olan aşkımdır
Hafizam kayboluyor.Ama bak,ben hafizami kaybediyorum demiyorum.Ben hicbir seyi kaybetmiyorum. Oyle aci ki bu,yine de her sey kayboluyor.Seni boyle,Zamanin ve mekanin disindan nasil tutabilecegimi hic bilmiyorum.Simdi, onumde acilan bu olu zaman icinde yasayan hicbir canlinin ,bir olu kadar dingin varolmayacagini da soyleyebilirim.
 Icimde ki aciyi arzunun baglarindan kurtardikca, sunu da soyleyebilirim: demek ki olum yitirilerek ulasilan birsey degildir;var edilerek ulasilan ve hatta bir ask gibi,hak edilerek kazanilan kirik dokuk bir kivanctir.Bir ask gibi ve ask icin yalnizca o varmiscasina. Gercege kendinden baslayabilecegin bir sirdir ask ve gercege kendinle baslayabilecegin bir yoldur.Her seye kendinden baslayip kendinle ulasabilecegine duydugun bir inanctir  Baska hicbir sirra sahip degilim.Sahip oldugum tek sir ,butun varliklarin ve Tanri``nin karsisinda, ve her an senin karsinda anlatip durdugum askimdir.Bu ask ,gunun uykulu gozlerinin duslere yumuldugu su alacakaranlikta, senin gozlerinde uyandi.bu ask,sehvetin ve arzunun sinirsizliginda, senin teninde varoldu.Dudaklarind an dogan askimi dudaklarinla muhurle!Birazcik sustur boylece yuregimi.Boylece belki bir an dinlenebilirim yoruldugum gozlerinde.Bir maden iscisi gibi yuzum muzirca kir pas icinde,Gunisigina tasidigim sozler de vardi.Sirlarimi, beni bitap dusuren cabalarla gun isigina tasiyip bir isyan gibi anlattigim zamanlarda vardi sozlerimi.  Simdi, solgun yuregimde sesim bir isyandan arta kalan son asilleri cagiriyor,hala bir onur olan ask icin.Bir aski,yasamda ona benzeyen o en siradan ve ask karsisinda dupeduz bir igrenclikten oteye gitmeyen hikayelerden ayiran seyi yitirmeden olmemek icin ve olmeden dusunmek icin karsindayim! Bir cinar agaci gibi,kendi kendime yaslanan bir zamanim karsinda.Ve zamani yenmis bir cinarin bile maglup edemeyecegi kadar agir bir kuskuya dusuyor,gelmesi muhtemel bir guzun son yapraklari. Agzimdan sel gibi kan fiskirdi,sahip oldugum tek sirrimi haykirdigimda. Bu sir dislerimle isirip kopardigim dilimi kusmak kadar zordu."Seni seviyorum "diye haykirdigim da,bundan once oylesine cabaladim ki bu sirrin nerede en guzel saklandigini bulmak icin,sesim sozumu asti da benden cok uzaklara ulasti.Benden cok uzaklardaydin. Oysa benim artik hicbir sirrim yoktu.Agzim kanla dolmustu.Hala herseyi soyleyebilecegime inaniyorum ya,iste bu ,artik sonsuza kadar susabilecegime inanmam kadar buyuk bir cilginlik! 
|
Normal
