|
|
#1
15 October 2008, 15:24
|
|||
|
|||
Yalnızlığımın Soğuk Duvar Dipleri
 Şiirler yazdım gecelerde yıldızlarla yollanmak üzere Düşler,hayaller kurdum aklımın oyun bahçelerinde Umutlar biriktirdim yüreğimin cebinde Uçup gitmesinler diye de birer çakıl taşı bağladım her birine...  Yağmur yağıyor Pencereden kayarken damlalar içimdeki çocuklar gibi"Bizi içeri al,sıcaklığınla sar!" diyorlar sanki  Üşüyorlar mıdIr onlarda benim gibi? Sahi yağmur üşür mü? Ya gece, gece üşür mü karanlığın dehlizlerinde?  Sokak lambası fersiz yanıyor bu gece Ve sanki biraz boynu bükük duruyor O da üşüyor mudur dersin yalnızlığın duvar diplerinde?  Sessizlik hakim her harafa İnsanlar sevgileri gömmüş uyuyor Şehir yorgun düşmüş arşınlanmaktan, yakmış sigarasını kalabalığa bakıyor  Deniz boğmuş mavisini.. Vurgun yemiş, Kanıyor... Gökyüzü gece'ye teslim olmuş Gece yağmura Yağmur toprağa Toprak da bana 
|
Ağaç şeklinde
