|
|
#1
15 October 2008, 16:25
|
|||
|
|||
Gel artık...
 Bir destanla başlamıştı sana olan sevdam İmkânsızdın, ulaşılmazdın, yasaktın biliyordum Ama seni atamıyordum seraplarımdan bir türlü Her şeyime ezberletmiştim sensizliğimi  Bir tek yüreğime dinletemedim imkânsızlığını Ellerim ellerinsiz kalacağını biliyordu Gözlerim cemalinsiz kapanacağını görüyordu Ayaklarım sensiz yürüyeceğini biliyordu da  Ama ya yüreğim ya beynim Hiçti bütün bu söylenenler onlar için Vuslatın sarhoşluğunu anımsadıkça Bir başka seviyorlardı seni Öğretemedim öğrenmediler sensizliği Gel artık ne olur!  Ya sarhoş et beni dindir bu acılarımı Ya gel öğret sensizliğimi Şu biçare yüreğime şu bir akıl beynime Ne olur gel! Gel artık. 
|
Normal
