Kal" deseydin kalirdim. Demedin oysa...

Kuru bir "Bitmesin"den baska hiçbir sey demedin.

Öyle kuru öyle soguk öyle uzakti ki ondaki anlam!

Bu kadar kolay miydi her sey bu kadar yakin miydik uçuruma?



Savunmayacak miydin sevgimizi?

"Kal" diye haykirmayacak miydin ardimdan?


Düsündügüm bu degildi...

Hayal ettiklerim beklediklerim baskaydi senden

Mücadele beklemistim oysa...

Yelkensiz olan gemimizi kiyiya ulastiririz sanmistim...

Kiyiya ulastirirsin sanmistim...

Oysa onu denizin ortasinda savunmasiz birakmama göz yumdun...



Bu kadar yipratici olamazsin...

Oysa bir anlam olmaliydi yasadiklarimizda!

Paylasilan duygularin bir anlami olmaliydi.

Yüregimdeki martilarin bir anlami olmaliydi.

Beynimizdeki melodilerin aramızdaki çekimin

Geçen aksamki sohbetin bir anlami olmaliydi.

Duygularimizin bir anlami olmaliydi.



Yüregimdeki tüm martilari uçurdun simdi...

Hangi yöne gittiler bilmiyorum

Geri dönerler mi bilmiyorum.

Dünya bosaldi mi ne!


Neden bu kadar sessizlesti birden yasam

Neden artik parlamiyor yakamozlar gözlerimde?

Neden artik rüzgar esmiyor

Her sey seninle mi kaldi yoksa?



Mantigim... Mantigimi bana birak lütfen ona ihtiyacim var.

Bazi seyleri anlamak için ona ihtiyacim var!

Evet! Ben istedim ayriligi çikmaz yollara yönelen bendim

Kucaginda bir yigin noktayla karsina çikan bendim...

Kahretsin! Bunu neden yaptigimi bilmiyorum.

Ve senin buna nasil göz yumdugunu...

Tipki hayatimdaki tutunacak herdali

senin icin kirdigim gibi...



kendimi bile bile yalniz birakisim gibi...

Ve... Senin hayatimdaki tek dal olmani istedigim gibi!

Bazi seyler vardi aramizda biliyorsun

Olmamasi gereken ama daima varolan.

Farkli uçlardaydik seninle

Farkli mevsimleri seviyorduk farkli zamanlarda....

Sen büyük firtinalara vardin bense lodostan bile ürküyordum..

Oysa basardigimiz seyler vardi her seye ragmen

Daha dogrusu öyle saniyordum...



Binlerce yildiz arasinda

Ayin güzelligini gösterebilmekti tek amacim...

Yildizlari söndürmekti... Sorunlari yok etmekti...

"Bitti" deyisim öylesine bir seydi öylesine siradan

sakaciktan...


"Hayir" demeliydin!

Hatta kiyametler koparmaliydin yüregimde

Hendekler açmaliydin yoluma gidemeyeyim diye.

Sahip çikmaliydin gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye...

Beni yolumdan alikoymaliydin...

"kal" demeliydin... Defalarca "kal" demeliydin...

Oysa demedin...



Belki de senin tutulacak dal olmaya niyetin yoktu ve ben

seni hayatimdaki tek önemli insan yapmakta hata etmistim...

Belki böylesi daha iyi oldu...

"Kal" deseydin kalirdim... Hem de seve seve kalirdim.

Martilarla kalirdim. Yakamozlarla kalirdim.

Demedin oysa!

Bilir misin?



Kaç çiglik olup yikildi yüregim giderken...

Bilir misin?

Nasil bir cana hasretti yüregim yolumdan döndürecek...

Bilir misin?

Nasil zor oldu ardima bakmadan çekip gitmek...

'KAL' desen kalacaktim...

DEMEDIN OYSA!!!