|
|
#1
6 January 2009, 18:59
|
|||
|
|||
Arsız bir sevincin izdüşümü..
 Bir camın kırılışına verdim zerreciklerimi… Bir de hayaline sarılıp  savruldum uzak coğrafyalara…sessizliğin ve yalnızlığın ucundayım… ne yana gitsem milleri uzatıyorum kendimle…Geceden kalma sorularla günaydınsız bir sabaha uyanıyorum ..Demir meridyenlerle çizilmiş penceremden rastgele bir ışık sızıyor odama…Arsız bir sevincin izdüşümü..  Sussam yalnızlık..Konuşşam ayrılık.. Dönsem yıkılış..Dönmesem yok oluş... Şimdi ben susuyorum yalnızlığa talip...Sende sus bana sus ki Bir daha ölmeyeyim...... 
|
Ağaç şeklinde
