|
|
#1
10 January 2009, 12:29
|
|||
|
|||
eLLerimde suRetim ...
 Aşamadığım mesafeler var Yürümekle bitiremediğim.. ßir de gidişler..durduramadığım.. Gittikçe yoruluyor adımlarım.. Paçama yapıştı,bırakmıyor...Çekiyor beni "gitme" der gibi. Ömrümün en uzun yolu oluyor birden. Tam yola çıkacakken düşüyor yüzümün sureti ellerime.. Rol yaptığım Kandırmaya çalıştığım "ben" Düşüyor... Elim yüzüm çizik içinde şimdilerde. Düşen suretim mi neden,yoksa kaldıramadığım,bir türlü alışamadığım gidişler mi? Tam ayırtedecekken sona eriyor gündüzler. Güneş yavaş yavaş saklanırken dağ arkalarına, ßenim de ışıklarım sönüyor "Yanmasını beklediğim bir tek seninki..." ßekleyişler yakıyor canımı..Oysa aşmaya çalıştığım mesafelerim, Gidişlerin bitmesine dair umutlarım Doğmasını beklediğim güneşlerim var... Yüreğimden gözlerine damlayacak duygularım var benim ! 
|
Normal
