|
|
#1
10 January 2009, 12:45
|
|||
|
|||
Konuşmak İstemiyorum..
 Konuşmak istemiyorum . Sesimi derin kuyular zindanına mahkum ettim Müebbet kesintiye uğratıyorum aklımın sınırlarını Açığa çıkan öfkemi bastırmaya çabalıyorum Sessizliğimin maskesiyle Görmek istemiyorum. Gerçek dedikleri şeyden kaçmaktayım Her seferinde yüzüme çarpan ağrısından muzdarip Gözbebeklerimi mühürlüyorum Hissetmek istemiyorum.. Bir kaç şeyden ibaretten hayat neye yarar ki zaten Aynı elektriksel ileti dolaşıyor sinir uçlarımda Sıçramaktan yorgun ifadeler zinciri Kırıyor bu akşam var olan herşeyi Tad almak istemiyorum. Dilimi yakmakta zihninizin yansılamarı Bir bütünlük halinde ağzıma aldığım her yaşantı Kopmaz, değişmez, birbirinden farksız, iğrenç... Bir tek yaşamak istiyorum Bir tek... Dahası yok Amacı sadece nefes almak olan bir yaşamak Bir tek yaşamak... Olduğumuz dışında olmaya zorlanmadığımız bir yaşamak Bir tek yaşamak... 
|
Ağaç şeklinde
