|
|
#1
12 January 2009, 21:10
|
|||
|
|||
Bir dönüm noktasıydı gidişin! Yolun açık ola son sevdiğim!
Bir dönüm noktasıydı gidişin!
Bir çok şeyin bitişi, Bir çok şeyin başlangıcı.. Nedense bu gidişinde çok yıkılmadım, Çünkü giderken acıyan yanımı da üzülen yanımı da alıp gittin.. Bu kez dönsen de Dönmem arkama! Çünkü o duygumu da alıp gittin! Yerine ne mi kaldı? Verilen sözlerin tutulmadığına inanan, Kimseye güvenmeyen bir kalp! Bu kez etrafıma çelikten bir duvar ördüm! Kimsenin eritmeye Yıkmaya gücü yetmeyecek bir duvar. Bana geldiğinde buzdandı duvarlarım. Adına seviyor dediğin yürekle Yıkmaya gücün yetmişti.. Sevgi bu dedim! Aşk bu dedim! Herşeyimsin! En önemlisi Canım dedim! Buzlarımı tek tek erittim! İnsan sevdiğini üzer mi? Üzüşüne sevgi dedim.. Ama her üzülüşümde bir parçam gitti Bilemedim.. Ve bu kez bittim.. Ve bu kez herşey başka.. Bu yüreğin son sevdiği Sayende Sevgiye inanmaz oldum.. Bir dönüm noktasıydı gidişin! Yolun açık ola son sevdiğim! [Alıntıdır...] 
|
Normal
