|
|
#1
28 October 2008, 18:16
|
|||
|
|||
Ben Seni Ömürlük Sevdim
 Herkez ilk kendi yasiyor sanmasa sevdalarda tükenirdi masallarda...  Sevgilim Seninle böyle güzel duygular yasadigim icin cok mutlu olmakla beraber defalarca celiski ve bunalimlara giriyor ikilimlerde kaliyordum..  Neden dersen... Senden evvelki yasamtimda Kendine güvenen cok güclü kisiligi olan yanliz kendi kurallarina göre yasayan ilkelerinden hic taviz vermeyen basi dimdik bir kizdim..  Ama.... Seni tanidikdan sonra hic bilmedigim karmasik duygular icine girdim. Bana ne yaptin birtanem ?  Bir cok defalar karsinda dilim tutuluyor Kendimi caresiz ve gücsüz hissediyor, dagiliyorum. Karsinda yenildigimi hissediyorum.  Noluyor bana hic anlamiyorum... Nedir bu duygularin tarifi ? Sen biliyormusun Birtanem...  Sana yazacak bir Sen birak öfkelerin orda kalsin.. Kacamaklar hanesinde degil ismin anlasana ömrümün tam ortasina kocaman harflerle yazmisim Seni Seviyorum...Seni Seviyorum... Herkeze söyledigini bana söyleme diyorsun ama ne varsa sevdaya dair... bizden önce söylenmis biliyorsun...  Dediklerini kabul ediyorum Herhalde cevabi bu olsa gerek.. Ama bu benim hic bilmedigim, tanimadigim bir duygu..  Peki madem birbirimizi seviyoruz Neden ikide bir kavga edip küsüyor ve mutsuz oluyoruz ? Hatta sözüm bazen ona ayriliyoruz... Ama en fazla iki gün sürüyor..  Ayri oldugumuzda.. Aman ne iyi olduda ayrildik artik eskisi gibi özgürüm rahatim derken.. Biraz Sonra.. Yine triplere giriyor Nereye baksam seni görüyor Seni Hayal ediyor.. kendime kiziyorum..  Ve aynaya bakip.. Kizim Sana ne oldu ? Hani sen cok güclüydün... Hani sen her olumsuzlugun üstesinden gelir.. kisiliginden hic ödün vermezdin diye.. Kendi kendime söyleniyorum...  Tanrim, nedir bu duygu karmasikligi nedir bu bende ki haller ? Ne yapmaliyim, hic bilmiyorum.... Seni Seviyorum... ...Seni Seviyorum... 
|
Normal
