Sus gönlüm.
Çok dile getirme. Sen dile getirdikçe gönlüm daha çok coşuyor, dahada meraklanıyor ve beklemek dahada zorlaşıyor…

Sus gönlüm.
Çok laf etme. Az söyleki işimiz olgunlaşsın. Az söyleki Hak’ka karşı yanlış kelam çıkmasın.

Sus gönlüm.
Bir elif miktarı sus. Az kaldı bahara. Dayan gönlüm. Denizin içinde meydana gelen görünmeyen dalgalar gibi yüreĝini biliyorum. Beklemekten başka care olsaydı, seni durdurmazdım… Inan bana… Ama yok.
Başka care yok. Unutma ki ilaç bile beklemeden tesir etmez, çiçek bile vakti gelmeden once açmaz…

Sus gönlüm.
Bu kışın bahara dönünceye kadar. Bu gece gündüz oluncaya kadar. Uzak yollar yakınlaşıncaya kadar. Bu sıkıntının ardından ferahlık gelinceye kadar. Ve yüzümüz vuslat gözyaşlarıyla ıslanıncaya kadar sus…

Sus gönlüm.
Seni senden daha iyi bilen Rabbinin hükmü vuk’u buluncaya kadar. Senin nasibin sana ulaşıncaya kadar, ulaşmayanlarınsa senin nasibin olmadıĝını anlayana kadar sus...

Sus gönlüm.
Onun geleceĝini görünceye kadar. Acının bala dönüştüĝünü farkedinceye kadar. Onun gönlünün senin gönlüne muhabbet düĝümüyle baĝlandıĝını görünceye kadar...

Sus gönlüm.
Sebepler var edilinceye kadar. Bahaneler oluşuncaya, birbirimizin nasibi oluncaya kadar sus...

Sus gönlüm.
Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacaĝına inanarak sus..

Sus gönlüm.
Her susuşun bir cevap olsun. Her susuşun, sabrın olsun. Her susuşun, duan olsun. Içten yakarışının adı olsun, susuşun. Bekleyişinin, umut edişinin, inancının, sevdiĝinin vurgusu olsun, susuşun...

Sus gönlüm.!!!