|
|
#1
30 October 2008, 19:00
|
|||
|
|||
deli kızım uyan
içinden gelirse dedi giderken, bir şiir yaz bu deli kıza…içinde biraz aşk, biraz umut, ama en çok da platonik yasaklar olsun…
 ah deli kız hani sen deseydin hani sen birkaç martı derdim bir avuç da gökyüzü hani öyle birdenbire değil tutuna tutuna devrilen… neler geçti içimden o an bir bilsen….her sözcükle, bir çocuk yuvarlandı gözlerimden…sanki ayağımın altından kayıyormuşçasına şehir, bir sigara yakıp da yürüyemedim karlı kayın türküsünden…dizlerim kanıyordu ama akan ne kandı, ne de yanan canımdı..ve ben en çok canımın yanmamasına kızıyordum…bilmem ki annem neye kızıyordu yine?  hani o boş somya altları artık yok deli kız daha ne olduğunu bilmeden yalnızlığın üzerine uzanıp da ağlaya ağlaya uyuyakaldığın o beton zeminlerin sıcaklığı yok.. yok artık öksürüklerimize dokunan hayallerimiz yok… bütün yasaklar yerle bir olsun demiştim ya hani senin o çok sevdiğin şiirimde…o gün radyoda yabancı bir tınıdan yükselirken, yerle bir oldum…artık platonik yasaklar da yok deli kız yok…sen sadece çevir bakışlarını günden geceye...  çevir ve dinle! dinle nasıl durduğunu kanatlarının militanca ve seyret bulutların kızarışını ve anla deli kız, artık sen de anla umut biraz ellerinde, biraz sokak kedilerinde ama aşk ama aşk deli kız yalnızca sende... 
|
Normal
