Savaş mı?Kime karşı bir savaş bu….Mağlubiyeti bile bile,yenilgiyi sindire sindire kazanılacak olan ne??Küçük sevgi artıkları mı…??Ben savaşın tam orta yerinde, kalkansız mağlubiyeti çoktan kabul etmişim..Henüz –dante gibi gelemesek de ömrün yarısına-Yaşayacağım yolu uzun uzadıya kat ettim..Öğrendim seninleyken de yalnızlığımın kaçınılmaz olduğunu..Biliyorum,yine elime yüzüme bulaştırdım,bu aşk oyununu..






Eylüldü…
Sen gittin….Okullar açıldı gittiğinin ertesi günü..Eylül yaprakları düştü yollara…Bomboş şehri dolduran varlığın silinip gidince,çocukların ayak sesleri kaldı kaldırımda..Eylül ayı,yazdan geçiştir,son bahara….bazı akşamlar üşüdüm,seni örttüm ruhuma…sen benim yamalı düşlerimin sihirli anahtarıydın…Bir kışa dayanamadı bu sevda…Kar beyaz düşmedi toprağa….ama üşüdüm,,,sensizken bu eylül ayında….başlamıştı sanrılarım ruhumda..






Ekim;
Ilık rüzgarlar düşürüyor bu mevsimde…Şehir tüm rengini değiştirmiş…Yüzüne hasret kaldığım,acımın boyutu dayanılmaz…Eve gidemiyorum…Bizimkiler görsün istemiyorum gözlerimi…..yatağım tek sığınağım,iş yerinde ağlıyorum sürekli …telefonum yastığımın üstünde,gizli numaraları sana yorumluyorum..mutlu oluyorumŞehir şahit,ekim de….






Kasım…
Kasım yağmurları başladı…Bu ay senin ayın….Yeni bir yaşı ağırlıyorsun…saçlarındaki akların sayısı mı artıyor yoksa…Yoksa zaman acımazsızca vuruyor mu çizgilerini ruhuna…Sesini özlediğim,çocuk adam…içim acıyor…iyi ki doğdun diyemediğim için…Sözlerim dağılıyor her gece şiirlere….Gitarım hiç ayrılmıyor başucumdan….dokunamıyorum tellerine..






Aralık….
Yeni yılım merhaba….Sen misin gelen beyaz pamuk,şehrimin yatağına…dondurucu soğuk….krizlerim devam ediyor hala….üşüyorum..üşüyorum….üşüyorum…..hava kurşuni,yalnızlığım siyaha çalmış…Konuşmuyorum,görmüyorum,duymuyorum hiç bişeyi…
Kapılarımı açmış gelen gideni seyrediyorum..Ben vazgeçmişim kendimden,vazgeçilişlerimi izliyorum..Tepkisizim…Ne yapıyorsun?nasılsın hiç haberim yok…Şehirde insan telaşı,bana çarpmıyor bu akan kalabalık…Ben hala dağınığım …sen topladın mı kırıklıklarını???







Ocak…..
Okullar tatile girdi….Birileri hayatıma girmeye devam ediyor…ruhumu okşamaya…tenime dokunmaya…bu beni daha çok yaralıyor…değen eller acıtıyor ve kanatıyor…. Hoyratça ziyan ediliyorum..Umurum da değil inan…Çünkü bu acı senin acın kadar hırpalamıyor..Doyan bedenler çekip gidiyor…daha bir mutsuzum,daha bir vazgeçmiş kendinden…Şehir duruldu…Sokaklarda iş güç telaşına koşan insanlar dışında kimsecikler yok….Kendime yollara vuruyorum,ayaz bulaşıyor,elime yüzüme…







Şubat….
Sevgililer günün kutlu olsun Çocuk kalpli büyük adam…Hayatımda hiç 14 şubat kutlamadım…Bana yolladığın bileklik elimde,terlemiş avucum içinde….Bugün ilk kez söyledim şarkımızı,ilk kez çaldım gitarımı…Canımdaki yaralar hala kapanmadı…






Mart….
Şehrim uyanıyor kış uykusundan…hala ısınmak için yakıyoruz doğalgazı…hala soğuk buralar…Bugün,elindeki gelecek hayaliyle kapımı çaldı,bir adam…elimi aldı eline..senin sözlerini söyledi yüzüme..Kaçmak istedim,yapamadım…O konuştukça daha çok acıdı canım…eve geldim oturup ağladım..ağladım…sonra şarkımız başladı bir radyoda…ben daha çok ağladım…bir mesaj attım o adama….—üzgünüm,kalbim geçmişte kalan bir aşkta—incindi biliyorum….ben daha çok incindim..







Nisan…..
Güzel havalar akın ediyor şehrim üstüne..8 ayı devirdim tek başıma,sensizlikte….Hala bir haber yok…hala suskunluğunu koruyorsun…Ben biraz daha iyi gibiyim..acaba kendimi mi kandırıyorum….?? Yoksa bu sessizlik bir bozgun öncesi mi??








Mayıs…
Çoluk çocuk herkes sokaklarda..Çiçekler rengini almış bahardan…..Ben hala mutsuzum..






Haziran…
Bugün benim doğum günüm…Keşke bugün doğmasaydım diyorum…Keşke……






Temmuz….
Ege’deyim…ay yakamoz düşürmüş,denize…dalgalar dillerine doladıkları şarkıyı söylemekte…ben duyuyorum onları, başkaları hiç duymasa da…Sonra bir cümlen takılıyor aklıma,mutlu oluyorum birkaç saniye…sonra düşler kuruyorum,biliyorum hepsi ütopya…






Ağustos…
Ruhum ihanet etmedi bu sevdaya….sadakatimi korudum…






Eylül….
İşte bir yıl….sensiz gecen kocaman bir yıl….Suçlamıyorum seni sevdiğim,ruhuma giyinmeyi özlediğim adam…şimdi içim acıtan kocaman bir sensizliğe bu isyan… İçime öyle bir girdin ki,ben dahil her şey yerle bir oldu..geçen yıl bu zamanlardı senle kurduğum bir hayat…elimde şimdi yalnızca külleri kaldı..kimse inanamıyor bu ayrılığa…ben inanamazken,hayattan bir mucize beklerken..söyle sevdiğim adam kimi neye inandırayım…İçimde biriktirdiğim senden arta kalanlarla yaşamaya çalışıyorum…Savaş diyorlar ya…savaşın mağlup kraliçesini oynuyorum.

Ben gerçek bir aşkın olgunluğuna
Erdim,ne yazık sen anlamıyordun...
Hayır cevabını dalgınlığına
Verdim,ne yazık sen anlamıyordun...
Karanlık kapladı gündüzlerimi,
Görseydin sensizlik krizlerimi!
Geceler boyunca bu gözlerimi
Yordum,ne yazık sen anlamıyordun...
Sağ salim çıkar mı bilmem yarına?
İncittin kalbimi yaktın nârına,
En yakın dostları senin uğruna
Kırdım,ne yazık sen anlamıyordun...
Sevginin kanaat ettim azına;
Çaresiz boynumu büktüm nazına,
Ben senin yüzünden aşk çıkmazına
Girdim,ne yazık sen anlamıyordun...
Aşkımı sorsaydın ağaca,kuşa;
Tutuldu derlerdi bir tek bakışa
Yeter anla diye başımı taşa
Vurdum,ne yazık sen anlamıyordun...
Şiirdim kalbine yaz beni diyen,
Resimdim aklına çiz beni diyen,
Gönlüne sığınmış çöz beni diyen
Sırdım,ne yazık sen anlamıyordun...
Çevir dim kendimi sabır yönüne,
Sonunda kavuştun leyla ününe,
Mecnunum aşkımı gözler önüne
Serdim,ne yazık sen anlamıyordun...