Kendi suretimdir sandım önceleri. Her gözlerimi kapadığımda belirirdi o görüntü. Sonra fısıltısı gelirdi kulağıma;

Ben sandım.

Kendimden sandım..

Hayatımın anlamının bir çift mavi göz de saklı olduğunu, Can'ımın parçasını bulduğumu ve dahasını, çok daha fazlasını...

Yaşıyorum!!
Yaşadıkça anlamlanıyorum,
Anlamlandıkça buram buram "aşk" kokuyorum...

Nefesin nefesime,ömrün ömrüme eş olsun diye,
Gözlerine başka hayaller değmesin diye,
Avcumdaki çizgiler yalnız senin ellerinle birleşsin diye,

Öylesine işte...

İçten,
İçimden,
İçimin en kuytularına değin Seni Seviyorum...

Gökkuşağından daha renkli açıyor çiçeklerim. Her yağmur damlasıyla serpilip büyüyorum.

Büyüyoruz...

Gittikçe büyüyüp, büyüdükçe güzelleşiyoruz. Gözlerin daha bi mavi mesela. Ben kırmızıyı daha çok yakıştırıyorum kendime. Ve gitgide daha çok benziyoruz birbirimize. Ruhlarımızın aksi duruşumuza, gülüşümüze, bakışımıza yansıyor.

Artık aynaya baktığımda suretimden önce seni görüyorum..

"Önce senin gözlerin,
Önce senin nefesin,
Ömrümün sonuna kadar tek önceliğim..."

Herşey bir tutam mavi uğrunaydı;
Biraz gökyüzünden,
Biraz denizden,
Biraz da kalbimizden...

Bir tutam mavi için herşey;
Bir tutam bakış...
Bir tutam mavi...