|
|
#1
8 November 2008, 22:11
|
|||
|
|||
Sormam ki neden...
Sana anlatmaya çalıştığım bütün gerçeklerimi yükleyip sırtıma
Ayağına toncarca ağır yük bağlayarak Sevgimi aşkımı Senli olan herşeyimi Prangalarını açıp son veriyorum sana ...  Kolay olmadı bunu yapmak inan Dayanamadım ağladım Bazen kendimden sakladım aşkımı Korktum Unutmam gerektiğini düşünüp salıverdim denize gönlümü .... Korkma sakın Seni çıkarttıktan sonra yüreğimden Kimseler girmeye çalışamayacak Öyle ağır izler bıraktın ki sen bende Korkarım kanar kanar durmaz diye ...  Acıyor yüreğim Ben bunu hep söylerim Bedenime ait kimseler yok inan Kalbime yer edinmeye kimsenin gücü de yetmez inan ... Ben seni unutmayı seçmemiştim aslında !!!!  Sen zorladın bunu yapmama Artık dayanamadığımı anladım ben Her seferinde bitti deyişlerin çınlıyor kulaklarımda Çığlık atmak isterken dudaklarım İki kelime duymayı bekliyosun benden Çığlık atıp hıçkırarak ağladığımı mı görmekmi istedi gözlerin? Bunu asla göremeyeceksin sen Nasıl ki gözünde büyük insandım ben Küçülüp küçülüp ayaklarına kapanmaya halim yok hiç  Arama bende eski bakışlarımı Sana bakarken dolabilen gözlerimi sakın arama Gözlerim doluyor bu gün yine Bunun sebebi yalnızlıktı sensizlikti ....  Bazen kaçmak da istemiştim gölgemden Yalnız kalmak için Ama Yalnız kalınca anlıyor ya insan tek oldugunu Ben tek olamaya razıydım ama sensizlikti zor gelen yüregime ... Dayanmaya gücümün yetmediği sendin yalnız Gitmeyiliz ikimizde artık Aşkı sevdayı kendimize ait olanı alıp yüreklerden gitmeliyiz  Senden kalan hiç birşey kalmamalı bende .... Bavuluna eşyalarını koymaya çalışıyosun çok yazık O bavulu doldurman gerekenler eşyaların değildi senin Kalbimden sök aşkını al Bana lazım olmayan bir o var Aşkımı sığdırabilirsen bavuluna Al götür herşeyi yüregimden alıp ... O zaman izin verebilirim sana Şimdi çekip gidebilirsin !!!!! Neden diye sormam 
|
Normal
