|
|
#1
11 November 2008, 07:22
|
|||
|
|||
Ah YanLızLık Ne kadar Zor bişey?
Elimle itiyorum
Gelmeyin artık üstüme Gidin başımdan Bırakın dünyamda beni Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen İstemiyorum bazen İnsanları, hayvanları,çiçekleri Yeter artık! Üff bilemiyorum Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen İçime işlemesin hiç bir şey Yürümek istiyorum Yere bakarak,ağlayarak Siz kimsiniz Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen Başım çatlıyor yine Gece olunca uyuyamıyorum Düşünceler sinsi şeyler gibi Rahatsız ediyor beni Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen Fikirlerim düşüncelerim aklımda dolanıyor Duvardan duvara çarpıyor beni Sonra çakışıyorlar kırık sesleri ve Başım ağrıyor Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen Ben hiç sevmedim bu dünyayı Hep ağlayasım geliyor Dalamadım dünya içine dalsam da Pişmanlıklar çökertti ömrümü çaldı Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen Ömrümü yoluna paspas etsem Davanda parça parça edilsem Sana takılıp vallahi sana takılıp Koşa koşa tıkanıp kalsam bir köşede ölsem Yalnızlık sen ne güzel şeysin diyorum bazen 
|
Normal
