#1
|
|||
|
|||
Ey Aşk..
Ey aşk! Seninle oynuyorlar bu aşksız insanlar! Bakışlarını uzat bana, seninle bakayım dünyaya... Seninle anlamlaştırayım hayatı, seninle anlam kazansın ibadetlerim... Bakışlarını uzat bana, ışığınla aydınlansın kör bakan gözler... Sende görsün beni, gözlerim uzakları görebilmeli.... Bakışlarını uzat bana, yüreğimdeki karlar erisin! Bahar gelsin yüreğime, aklar'ım yeşersin! ! Bakışlarını uzat bana, içi gülsün gözlerimin... Bakışlarını düşür sözlerime, aşk d'olsun cümlelerim, aşkla d'olsun yüreğim... -ellerini uzatma bana ey aşk! Ola ki; tutamam ellerinden.... Tutamayışım iner yüreğine, kırılırsın en ince yerinde hayatın, küsersin bana... -Ne olur ey aşk! Dokunma bana.... Sen beynimin dokunuşlarındasın, gülistanında yüreğimin...Ona yakarışlarımdasın... Ne olur ellere düşme..! Ne olur y'ellere bırakma kendini..! Eller bilmez kıymetini, sen hep kal gülistanında yüreğimin ve hep IŞIĞI ol gözlerimin... İstersen hiç uğrama bana, hiç bilme, hiç tanıma, hiç anlama... Ben seni seviyorum ya! ! bu yeter bana ey aşk..! Güzelsin sen, sevilmek kadarsın...özlemek kadar, hasret seninle anlamlı.. Özlemek senle orantılı... Sensiz yaşanmaz....Sen ölümü kıskandıran tek 'var'sın... İnsanlara ölümü sevdiren ve ölümü bu denli anlamlaştıransın. ölümsün doğuşlara vesile olan... Ateşsin yüreklerde ve gülsün hovarda ellerde... Ne olur düşme ellere! Ne olur kapılma y'ellere! ! ! 'Eller kıymet bilmez'... y'eller savurur seni, düşersin yerlere.... Düşme düşme düşme.... Ben düş'tüm. Sen düş ol.. |