|
|
#1
14 November 2008, 19:00
|
|||
|
|||
Çünkü Bilirdim..
[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
Sevmiyorum de çek git! Ama sevdiğimi sandım deme.. Hayatının bir diliminde olma pahasına sensizliğin kınasını her gece yaşayarak sabah seni kaldığım yerden sevmeye devam ederim.. ßen seni sevmeyi seçerken başkasının yaşamını yaşama bedelini seçtim.. Uğruna iki küçük mermi ne kadar hafif gelirse, 0 kadar ağırdı sen kokan siyah beyaz seçimler. Kaybolmuş bir fotoğraftaki gencecik öğretmenin öğrencilerine koşuş heyecanıyla koşardım sana her imkansız vakitte.. 0 fotoğraf tek bir kareydi.. ßen ise tek bir kare dışında, dört duvar arasında yorgun yeşil gözlerde dinlendirirdim ruhumu Yanına sığınışlarımda ve bir bir dökülen geçmişe göz yaşlarımda.. Metronun en dibinde cama yansıyan sarılışımızı gelin damat pozlarına benzetişim, küçük ama umutlu bir tutamda vakitsiz keşkeler, taşmayı bekleyen iç çekişlerimin habercisi ve 1 cm kısa boylusuydu. Aldırmadım.. ßelki de çok vurdumduymazdım.. Ama hiç senden kokun sinmiş bir ten Ya da acılarıma sarılacak ßuseler istemedim. Çünkü benleyken bile hep bir nefes eksiktin. ßilirdim.. Sende hiç inkar etmedin. Zaten sen hiç aldatmadın beni. Tabi ki hata bendeydi! ßen açmamalıydım çaldığın evin kapısını. 0 zaman aramazdım bütün yüzlerde seni.. ßeş harfli isminle alfabeler yaratmazdım, kendi öznesizliğimi unutarak.. Ama hiç senden kokun sinmiş bir ten Ya da acılarıma sarılacak ßuseler istemedim Çünkü benleyken bile hep bi nefes eksiktin, ßilirdim… 
|
Normal
