|
|
#1
14 September 2008, 23:55
|
|||
|
|||
Dü$'e yazdık..
 * Bayım * yokluğunuzun saçlarını kestim * tüm parçalanmışlıklar suretinizde kare kare şimdi daha belirgin Uzağında kaldım kalın puntolarla mavi mavi birkaç beden büyük laflar etmenin, gamzesine tebessüm kondurmanın güneşin, takıp yıldızları ay’ın saçına seranat yapmanın .. / Sözüm ona hüznün siyahi modasına uymak yoktu bu kez / Bakmayın siz ! siz’sizliğin makyajının aktığına şehrimdeki harfler tarafımdan karakalem infazında ve bilesiniz artık beklemeler tövbelerim kadar yalan düş’lerimin akıbeti sobelenmeyi bekleyen küçük bir kız çocuğu aklımda tek kişilik örseli bir cinnet sahnesi ve cebimde zamanın huysuz kuruntusu * kimse susmasın bunca gürültüde bu ağıtlar bize yakılıyor .. yer çekimi inadında biz’iz biçare aşk’ın yörüngesinden ölüme sapan . * Dizeler .. sözüm size ! * daha çok yalancı intiharların eşiğinden döneceğim * elma demesinin arkasına saklanacağım onlarca ezberim olacaktı belki de diyecektim sancılı savunmayla "bir anlıktı hayatın eşiğine demir atacağımı sanışım ölümü beşiğimde avuturken sadece bir anlıktı tüm gidişleri bir cümlede soykırıma uğratışım" şimdi siz, elleri bu sayfada gezinen siz yazın soğuk tabuta kara kara " aslında demek istediğim .." ile başlayan tüm cümleleri "boşver" neşterinden geçirdiğimi .. yazın tek odalı çığlıklara kalemin ağırlığınca kabına sığmayan kirli bir dünya biriktirdiğimi, adam edemediğimi satır arası küfürlerimi .. Dünyanın adaletine güveniyorum ! Tüm yağmur damlalarına cinayet süs’ü verilsin, bulutlarda öğretilsin yerli yersiz hüzünlerini dökmesin / Biz sizinle kıyım kıyım ancak bir cümlenin artığı olabilirdik gelin ..görün ki _kabuk bağlamış bir darbenin laneti tuttu_ yasaklanmış kitaba değdi parmak izimiz şimdi izninizle Bayım ilk yardımda son bulurken satır satır kaybımız sürüyorum kalbi prangalı bu harfleri, sinsice enjekte edilmiş gizli bir özneye ya da alabildiğince yalnızlığın en dibine .. 
|
Normal
