#1
|
|||
|
|||
Semavi Eyice
PROF. DR SEMAVİ EYİCE
1923 yılında İstanbul’da doğdu. Annesi ve babası Amasra’lıydı. Dedesi çocuklarını okutmak için İstanbul’a gelmiş, buraya yerleşmişti. Semavi Eyice ilk öğrenimini Kadıköy’deki Fransız okullarında yaptı, sonra Galatasaray Lisesi’ne geçerek oradan mezun oldu. Kararlıydı, Bizans ve Osmanlı sanatı okuyacaktı. II. Dünya savaşının en şiddetli günlerinde Almanya’ya gitti. 1944- 45 yıllarında Viyana ve Berlin Üniversitelerinde iki sömestre eğitim gördü. “Berlin Üniversitesinin üçte biri bombalanmıştı. Sanat tarihi dersi o şartlarda yapılıyordu. 1945 yılının ortalarında yurda dönerek İstanbul Üniversitesinde öğrenimine devam etti ve 1948’de Sanat Tarihi kürsüsünden “İstanbul Minareleri” teziyle mezun oldu. 1954’te Kâmran Yalgın hanımla evlendi. 1963 yılında Edebiyat Fakültesi’nde ayrı bir Bizans sanatı Tarihi kürsüsü kuruldu. Semavi Eyice “Zaviyeler” teziyle 1964’te profesörlüğe yükseldi. Yurt içinde ve dışında konferanslar verip, kongre ve toplantılarda bildiriler sundu. İlk yazısının yayınlandığı 1946 yılından günümüze gelinceye kadar, Türkçe ve yabancı dillerde olmak üzere 15 kadar kitap, 500 den fazla bilimsel makale ve araştırması basıldı. 80 yaşının üzerinde ve gözlerinden rahatsız olmasına rağmen hala çalışıyor. Konferanslara katılıyor, yayınları takip ediyor, öğrencilere yardım ediyor. Prof. Dr. Yıldız Demiriz ‘kimse onun kadar iyi bilemez İstanbul’u’ diyor. Öğrencilerinden Dr. Feridun Özgümüş de ‘O, gerçek bir profesör’ diye tanımlıyor Eyice’yi. Onun eserleri hakkında bir bibliyografya hazırlayan Prof. Dr Mahmut Şakiroğlu ise ‘bugün bile aynı enerjiyle çalışıyor, beni sık sık arıyor, yeni çıkan yayınları soruyor, bu yaşında dahi ondan eser bekleyebiliriz’ diyor. alıntıdır |