Endonezya'nın başkenti Cakarta'nın kenar mahallelerinden birinde toplanan kadınlar, ev işlerini nasıl yapacaklarını öğreniyor. Burası, Suudi Arabistan'a kadın hizmetçi gönderen bir şirketin eğitim merkezi. Adaylar, Suudilerin sevdikleri yemekler pişirmeyi, yatakları toplamayı, banyo ve tuvaletleri temizlemeyi, ütü yapmayı ve tabii Arapçayı öğreniyor.
Duvardaki saatler Endonezya ve Suudi Arabistan'daki zamanı gösteriyor. Şirketin müdürü Fadlun Ömer, zengininden mütevazısına Arap evlerinin benzerinin burada yaptıklarını söylüyor. Burada ayda 50 dolar alabilecek bir işçi Suudi Arabistan'da 200 dolarlık iş bulabiliyor.
Fakat gittikleri ülkelerde bazı işverenler, göçmen işçilerin pasaportlarına el koyuyor ve onlara eziyet ediyor. Bazen hizmetçiler, talimatları tam anlayamadıkları için ev sahibinin gazabına uğruyor. Keni Binti Carda adlı hizmetçi, Suudi Arabistan'daki işvereni tarafından feci şekilde dövülmekle kalmamış. Vücudundaki yanıkları gösteren Carda, "Bir saatte o kadar ütüyü nasıl bitireyim. Ütüyü iyi yapamadım. Onlar da beni ütülediler." diyor. Carda, ev sahiplerinin dişlerini de kerpetenle söktüğünü anlatıyor.
Göçmen İşçiler Birliği Koordinatörü Cemaleddin, bu tür olayların sık yaşandığını belirtiyor. Aracıların, gönderdiği işçilere sahip çıkmasını istiyor. Fakat göçmenlerin suiistimali Suudi Arabistan'a has değil. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı yetkilisi Jeni Klugman; Körfez ülkeleri ile Londra ve Washington gibi Batı başkentlerinden daha fakir ülkelere kadar göçmenlere kötü muamelenin yaygın olduğunu söylüyor. Klugman, hükümetlerin ülkedeki göçmen işçileri gözetmesini çok önemli olduğuna dikkat çekiyor.