Önemli ŞairLerimiz - Sayfa 6

#51 27 November 2008, 16:42

Dadaloğlu
Dadaloğlunun doğum ve ölüm tarihleri hakkında kesin bir bilgi olmamakla beraber eldeki kaynaklardan 1785-1868 olarak belirlenmiştir.Yani Dadaloğlu’nun 18.yy’ın son çeyreğinde doğup 19.yy’ın ortalarında öldüğü bilinmektedir. Güney illerinde dolaşan Türkmen topluluklarının Avşar boyundandır.Yaşamı hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığımız Dadaloğlu’nun şiirleri yazılı kaynaklar aracılığıyla değil sözlü gelenek sayesinde bugüne ulaşmıştır.

Kalktı göç eyledi Avşar illeri
Ağır ağır giden eller bizimdir
Arap atlar yakın eder ırağı
Yüce dağdan aşan yollar bizimdir

Belimizde kılıcımız
Kirmani Taşı deler mızrağımın temreni
Hakkımızda devlet etmiş fermanı
Ferman padişahın dağlar bizimdir

Dadaloğlu yarın kavga kurulur
Öter tüfek davlumbazlar vurulur
Nice Koçyiğitler yere serilir
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir

*
Avşar içinde ben güzel gördüm
Kozar arasından çeker göçünü
Kınalamış ayağını başını
Sırma ile örmüş sümbül saçını

Her sabah her sabah kendini över
Altın saç bağları topuğu döver
Sâde kaşı ile gözleri değer
Acem ülkesinin tâc-ı tahtını

Dadaloğlu al yanağın gülünden
Misk kokuyor saçlarının telinden
İnce belli nazlı yarin dilinden
Birkaç sene bekleyelim Hacın’ı

#52 27 November 2008, 16:43

Davut Sulari ( 1926)- (27.12.1984)
Davut Sulari 17 yaşında mana aleminde bade içen güçlü bir aşık. 45 yılı aşkın bir zaman aşıklık geleneğini sazıyla sözüyle başarıyla yürütmüş, adını yurt içinde ve yurt dışında duyurmuş bir aşık. Erzincan' ın Çayırlı ilçesinde 1926 yılında doğdu. Büyükannesinin çocuğu olmadığı için babası Veli çocuğunu nenesine vermiştir. Nüfus kaydı Rindi Hanım'ın üzerine yapılmıştır. Dedesi Kaltık Mehmet Ağa tasavvuf şairiydi. Dedesi genç Davut'a saz çalma şiir söyleme ve türkü yakma zevkini aşıladı.

Aşıklık geleniğinin halk şiirinin her türünde başarılı örnekler vermiştir. Davut Sulari nin yaktığı türküler bugün dahi usta halk türküsü sanatçıları tarafından TV de ve kasetlerde okunmaktadır. Ankara ve İstanbul radyolarında 4 yıl bölge sanatçısı olarak çalıştı. Davut Sulari 1955 yılından itibaren Konya'ya gelir özel şiirli türkülü programlar sunardı.

Aşıklar bayramının Konya'da yapılmasında emeği geçmiştir. Usta aşık türkü atışma güzelleme dallarında büyük bir yetenek sahibiydi. Doğu Anadolu da asırlardan beri dilden dile anlatılan efsaneleri menkibeleri şiirleştirir sazıyla etkili bir makam ve deyişle dost meclislerinde sunardı. Bütün ömrünü aşıklık geleniğne sadık kalarak sürdürdü. Sulari yi sazından sazını Sulari den hiçbir zaman ayrı düşünmek mümkün değildi. 27 Aralık 1984 tarihinde Davut Sulari bir aşıklar meclisinde Erzurum'da yanık yanık türkü yakarken bu dünyadan göçtü.

Siyah Perçemlerin

Siyah Perçemini Yar Yar Dökmüş Yüzüne,
Salınarak Gelen Hümaya Bakın.
Kimden Söz İşitmiş Yar Yar Düşmüş Hüzüne,
Kader Yakışmayan Simaya Bakin.
Yar Yar Yar Eylemem Men.

Yaktın Yandırdın Beni,
Zalım Aldattın Beni.
Ne Dedim De Darıldın,
Bir Pula Sattın Beni.

A Göksün Üstüne Yar Yar Bir Bağ Dikilmiş,
Bin bir Çeşit Çiçeklerden Ekilmiş.
Dün Uğradım Bir Ücraya Çekilmiş,
Bulut Mu Gaplamış şu Aya Bakın.
Yar Yar Yar Eylemem Men.

Elin Sitemini Yar Yar Ağlarken Gördüm,
Gül Dibinde Kâh gül Sararken Gördüm,
Bir Seher Akşamı Çağlarken Gördüm,
Davut Sulari'deki Sevdaya Bakin.

Yeter
Şu havayı gönül payedarından
Yarana elveda edelim yeter
Yedi nar sunanlar yandı narından
Cehennemde çıkıp gidelim yeter
..........................................
Ben dervişem hoşça kervan düzmüşem,
Gönlüm bahar yeli gibi sezmişem
Dalgıcım aşk deryasında yüzmüşem
Naz etme ey bülbül sedalım yeter

Davut Sulari'yim mana-yı natık,
Biz araf ehline uymuşuz artık
İlm-i cavidandan mücevher sattık
Gönül kervanını güdelim yeter

Kipriğin Gaşına Değdiği Zaman

Kipriğin Gaşına Da Değdiği Zaman,
Bekleme Sevdiğim De Vur Beni Beni.
Sevdanın Şafağı Da Söktüğü Zaman,
Diyardan Diyara Da Sür Beni Beni.

Saçların Rüzgarı Da Tel Tel Biçende,
Dudağın Dilinden De Şerbet İçende.
Gönlümde Duygular Ateş Saçan Da,
Alevden Gömleğe Sar Beni Beni.

Çek Katarı

Çek Katarı Ben Gelirim Peşine
Ali Meydanına Varalım Hele
Merhametin Yok Mu Gözüm Yaşına
Pire Bağlı Olup Duralım Hele

Ey Müminler Gerçek Erler Merhaba
Ey Rehberler Gerçek Pirler Merhaba
Hazır Dostlar Hazır Yerler Merhaba
Sakiler Sazları Kuralım Hele

Davut Suları'yım Gördüm Didarı
Muhabbeti Baldır Kendisi Arı
Hazreti Ali'nin Sır Zülfikarı
İnkarın Boynuna Vuralım Hele

#53 27 November 2008, 16:43

Ece Ayhan ( 1931)
1931 yılında Muğla’nın Datça ilçesinde doğdu.İstanbul’da Atatürk Erkek Lisesi’ni, Ankara’da Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni (1959) bitirdi. Kaymakamlık, yayınevlerinde redaktörlük yaptı.İlk şiiri Türk Dili dergisinde çıkmıştı (Şubat 1954). Yeni motifler, karanlık çağrışım atkılarıyla ördüğü şiirleri; onu, şiirimizde 1956/57 yıllarında başlayan İkinci Yeni Akımının en çok sözü edilen şairlerden biri oldu.

ESERLERİ
Şiir kitapları:Kınar Hanımın Denizleri (1959), Bakışsız Bir Kedi Kara (1965), Ortodoksluklar (1968), Devlet ve Tabiat (1973), Yort Savul (1977- Şiir kitaplarının toplu basımı), Zambaklı Padişah (1981), Çok Eski Adıyladır (1982), Çanakkaleli Melahata İki El Mektup ya da Özel Bir Fuhuş Tarihi (kimi yazı ve konuşmalarıyla birlikte, 1991), Son Şiirler (1993), Bütün Yort Savullar (1994- Şiir kitaplarının toplu basımı)Defterler (1981; Yeni Defterler (genişletilmiş basım, 1984) ve Başıbozuk Günceler (ilk iki kitabın genişletilmiş basımı, 1993), Aynalı Denemeler (1995) günce-anılarını topladığı kitaplarıdır. Yalnız Kardeşçe ‘de (1984) şiir üzerine söyleşilerini, Kolsuz Bir Hattat’ta (1987) ve Şiirin Bir Altın Çağı’nda (1993) konuşmalarını ve yazılarını derledi. 1993’te yayımlanan Sivil Şiirler’de yazı, söyleşi, hikaye ve şiirleri yer alıyor. Daha sonra üç kitap daha yayımlandı. Dipyazılar (denemeler, 1996), Morötesi Requiem (anlatı, 1997), Sivil Denemeler (deneme, 1998).

#54 27 November 2008, 16:44

Edip Cansever ( 1928)- (1986)
1928 yılında İstanbul'da doğdu. İstanbul Erkek Lisesi'ni bitirdi. Yüksek Ticaret Okulu'ndan ayrılıp ticaret hayatına atıldı. 1950 yılından ölümüne dek Kapalıçarşı'da antikacılık yaptı. Nokta adında bir dergi çıkardı. İlk şiirlerinde büyük şehirde varlıklı bir delikanlının yaşama sevincini, tatlı avareliklerini dile getirdi. 1950'lerden sonra varoluşçuluk akımı etkisinde, kişinin sınırlı, tekdüze dünya kargaşasında yerini araştıran ve düşünce payı ağır basan şiire geçti. Bu yönelişiyle de ikinci Yeni şiirinin öncülerinden biri oldu. 1986 yılında öldü.

ESERLERİ
Başlıca şiir kitapları; ikindi Üstü, Dirlik Düzenlik, Yerçekimli Karanfil, Umutsuzlar Parkı, Petrol, Nerde Antigone, Tragedyalar, Çağrılmayan Yakup, Kirli Ağustos, Sonrası Kalır, Ben Ruhi Bey Nasılım, Sevda ile Sevgi, Şairin Seyir Defteri, Eylülün Sesiyle, Bezik Oynayan Kadınlar, ilkyaz Şikâyetçileri, Gül Dönüyor Avucumda'dır. Şairin 'Toplu Şiirleri', Adam Yayınları tarafından iki cilt halinde 1995'te basıldı.

#55 27 November 2008, 16:44

Ekrem Kaftan ( 25.01.1967)
Asıl doğum tarihi 27 Nisan 1966. Resmi doğum tarihi 25/01/ 1967. Denizli’nin Tavas İlçesi’ne bağlı Vakıf Köyü’nde doğdu. Babasının adı Hüseyin, annesini adı Fatma’dır. 4 kardeşin en küçüğüdür. İlkokulu köyünde, ortaokul ve liseyi Tavas’ta bitirdi. 1987 yılında İstanbul Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu’na girdi. 8 Ağustos 1988 yılında Zaman Gazetesi’nde gazeteciliğe başladı. 3 yıl burada çalıştıktan sonra 11 Ağustos 1991 tarihinde ayrıldı.

1 Ocak 1992 tarihinde Türkiye Gazetesi’ne geçti. Aralıksız olarak 9 yıl 1 ay Türkiye Gazetesi’nde Kültür Sanat Muhabirliği yaptı.

İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Yapı Sosyal Değişme Kürsüsü’nde “Türkiye Sivil Din Eğitimi” konulu sosyoloji masteri yaptı.

Yayınlanmış Eserleri:

Yeryüzü Melekleri (Roman- 1995)
Beyaz Zambak Gölgesinde (Şiir- 1997)
Gülistanbul (Şiir- 1999)
Yâristanbul (Şiir- 2001)
Kızıl Rüzgâr (Roman- 2002)
Sebebi Sensin (Şiir-2005)
Son İstanbul Şiirleri (Şiir- 2007)
Bâd-ı Sabâ’ya (Şiir-2007)

#56 27 November 2008, 16:45

Ekrem Tuzlu ( 1933)
Ekrem Tuzlu
/şair /şarkıcı/
1933 yılında Tuzhurmatu ilçesinin orta mahallesinde gözlerini dünyaya açmıştır. Çileli yaşam çocukluk çağından beri onun adeta izindeydi. Gündüzleri bir marangoz yanında çırak olarak çalışır, akşamları pay-dostan sonra okulun yolunu tutar ve başarılı bir öğ-renci olduğundan hiç geri kalmamıştır. Sonraları Ker-kük’te Öğretmenlik Okulundan mezun olur. Süleyman Beg kasabasında resim öğretmenliği yapar. Sanatçı, ses eğitimini Hacı Merdan, Zeynülabidin Küzeci, Teki Demirci gibi üstatların yanında, onlardan hoyrat ve makam usullerini öğrenerek geliştirir.

#57 27 November 2008, 16:45

Emin Semsuğ ( 1900)
1900 yılında, Suriye'nin halen İsrail işgali altında bulunan Golan yöresinde, Mansure köyünde doğdu. Büyük Çerkes, sürgününde (1864) önce Balkanlar'a, sonra da Suriye'ye göçetmek zorunda kalan dedesi, Mansure köyünün ileri gelenlerinden biri ve köy muhtarıydı. Babası Semguğ Eyüp’de Trablusgarb'ı (Libya) İtalyan saldırısına karşı savunan Osmanlı güçlerine katılarak orada savaşmıştı (1911).

İlk öğrenimini köyünde ve Kuneytra kasabasında Arapça, orta öğrenimini ise Şam ve Beyrut'da Türkçe olarak yaptı. Beyrut'ta kaldığı iki yıl içinde Fransızca'yı da öğrendi. Daha sonra Fransa'ya giderek "L'ecole National de Grignon" ve "L'ecole des Sciences Politique" de okudu. Genel tarım ve uluslararası siyaset konularında iki diploma aldı. Bu yıllarda, Paris, Berlin, Prag, Varşova gibi Avrupa başkentlerinde bulunan Kafkasya'lı göçmenlerin örgütleri ve yayınlarıyla sürekli ilişki içinde bulundu. Onlarla Arap ülkelerindeki ve Türkiye'deki Kafkas göçmenleri arasında ilişkiler kurulmasında hizmeti geçti. "Kafkasya Dağlıları Halk Partisi" (Narodnaya Partiya Gortsev Kavkaza) adlı örgüt içinde yer ve görevler aldı. Bu çalışmalarını ve ilişkilerini Suriye’ye döndükten sonra da sürdürdü. Bazı idari görevlerde ve Kuneytra Belediye Başkanlığı'nda bulundu. Kuneytra'da kız ve erkek öğrencilerin bir arada öğrenim gördüğü ortaokul düzeyinde bir Çerkes Okulu'nun açılmasını sağladı. Bu okulun ilerde özellikle tarım konusunda bir meslek okulu olarak geliştirilmesini tasarlıyordu. Antakya Reyhaniye'de, Kuneytra'daki Hışniye ve Adnaniye köylerinde de bu okulun şubelerinin açılması için çalıştı. Suriye'deki Çerkes göçmenlerini sömürgeci Fransız yönetiminin etkilerinden biraz olsun uzaklaştırmak, memurluk ve askerlik yerine tarım ve ticaret alanlarına yöneltmek gayesiyle 1937 yılında yerel sermayeyle "Şirketiccevlan-etticariyye" adlı şirketin kurulmasını sağladı.

Kuneytra'da Çerkesce-Fransızca-Arapça-Türkçe olarak yayınlanan "Marg" (1928-31) gazetesinin yayınında emeği geçti ve bu gazetede yazılar ve şiirler de yazdı. Adigece, Fransızca, Arapça ve Türkçe'yi çok iyi bilir, boş zamanlarında armonik çalarak Çerkesce ağıtlar okumaktan hoşlanırdı. Edebi ve sosyal yönleri yanında son derece mütevazı bir kişiliğe de sahipti. Herkesin derdini dinler ve çare arardı. Suriye'deki Çerkes göçmenlerinin sosyo-politik ve kültürel gelişmesine önemli katkıları olan bir kişidir. Bunun yanında Çerkes ve Dürzi halkları arasında meydana gelen anlaşmazlıklar ve çatışmaların yatıştırılmasında da olumlu katkıları olmuştu. 1952 yılında öldü.

ESERLERİ

Eserlerinden bazıları: "Elifba Şerkesiyye" (Çerkes Alfabesi), "Eş'ar Şerkesiyye" (Çerkes Şiirleri), "Tarih-i Şerakise minzulkadim ve haddel asrel hadis" (Geçmişten Günümüze Kadar Çerkes Tarihi), "Eşşerakise fı hurubihim dıdal kayasera" (Çerkeslerin Çar'lara Karşı Savaşları, Humus 1948), "Medhal ile tarih-i Şerakise" (Çerkes Tarihine Giriş. Ölümünden sonra 1980'li yıllarda yayınlanmıştır.)

#58 27 November 2008, 16:46

Enis Batur ( 28.06.1952)
28 Haziran 1952 yılında Eskişehir’de doğdu. Orta öğrenimini İstanbul ve Ankara’da tamamladı. Ortadoğu Teknik Üniversitesi’nde başladığı yüksek öğrenimini Paris’te bitirdi (1976).Yazı hayatına sinema ve müzik eleştirileriyle başladı. (1970, Ulus). İlk edebiyat ürünü Yeni Dergi’de yayımlandı (1974). Sonraları daha çok Türk Dili, Oluşum, Soyut, Somut, vb. dergilerde ismine rastlandı. Yurda dönüşünde, Ankara’da, 1975’te tek sayı yayımlanan 3 aylık kültür dergisi Yazı’yı yeniden çıkardı (1978, 8. Sayı 1980), M.E.B. Yayın İdaresini, Oluşum (1978-82) ve Tan (1982) dergilerini yönetti. 1983’te İstanbul’a yerleşti. Önce Milliyet’te, sonra Gergedan ve Şehir dergileri (1987-88) çerçevesinde yayıncılık yaptı, 1988’den bu yana Yapı Kredi Yayınları’nda çalışıyor.

ESERLERİ
Şiirlerini Eros ve Hgades (1973), Bir Ortaçağ Yalnızlığı (1973), Nil (1975), Ara Kitab (1976), İblise Göre İncil (1979), Kandil (1981), Sarnıç (1985), Tuğralar (1985), Gri Divan (1990), Koma Provaları (1990), Perişey (1992), Darb ve Mesel (1995), Opera 1-4004 (1996), Doğu-Batı Divanı (1997) kitaplarında; toplu şiirlerini (1973-87) Yazılar ve Tuğrlar’da (1987); denemelerini Ayna (1987), Şiir ve İdeoloji (1979), Tahta Troya (1981), Alternatif Aydın (1985), Babil Yazıları (1986), Estetik Ütopya (1987), Otuz Kuş Birden Olmak (1986), İki/z (1988), Bu Kalem Bukalemun (1988), Eşittir Sonsuz (1989), Kediler Krallara Bakabilir (1990), Gönderen: Enis Batur (1991), Başkalaşımlar (1992), Hatay’da Bir Rolls Royce (1992), Sözlük (1992), Küçük Kıpırtı Tarihi (1992), Perec Kullanma Kılavuzu (1993), Kırkpare (1993), Yazının Ucu (1993), Gesualdo (1993), Saatsiz Maarif Takvimi (1995), E/Babil Yazıları (1995), Kesif (1996), Yolcu (1996), İki Deniz Arası Siyah Topraklar (1997), Seyrüsefer Defteri (1997), Bu Kalem Melun (1997), Modernizmin Serüveni (1997), Frenhoferolmak (1997), Aciz Çağ (1998) kitaplarında topladı.İtalya’da iki şiir kitabı yayınladı: Scritte Sigili (1991), Imago Mundi (1994). Kara Mizah Antolojisi’ni (1985), Modern Dünya Edebiyatı Antolojisi’ni (1988) ve Unutulmuş Şiirler Antolojisi’ni (1994) düzenledi.Şiir ve İdeoloji adlı kitabıyla 1980 Türk Dil Kurumu Deneme Ödülü’nü, Perişey ile 1993 Cemal Süreyya Şiir Ödülü’nü, Opera ile Altın Portakal Şiir Ödülü’nü, Sibilla Aeramo Şiir Ödülü’nü Aldı (İtalya).

Enis Batur'un YKY'deki kitapları

Başkalaşımlar I-X (1992, 2. baskı 2000), Başkalaşımlar XI-XX (2000), Gütenberg Gökadasına Gezi (1993, 2. baskı 1995),
Yazının Ucu (1993, 2. baskı 1995), Gesualdo (haz. 1993, 2. baskı 1994), E/Babil Yazıları (1995), Bu Kalem Bukalemun (1997),
Bu Kalem Melûn© (1997), İki Deniz Arası Siyah Topraklar (1997), Modernizmin Serüveni (haz. 1997, 4. baskı 2000), Seyrüsefer Defteri (1997), Doğu-Batı Dîvanı (1997, 2. baskı 1998), Aciz Çağ, Faltaşları (1998), Issız Dönme Dolap (1998), Amerika Büyük Bir Şaka (1999, 2. baskı 2000), Acı Bilgi (2000, 2. baskı 2000), Râbia Hâtun: Tuhaf Bir Kıyâmet (haz. 2000), İlhan Berk: Mağara Ressamı, Sapkın Nakkaş, Nâmahrem Kalem (haz. 2000), Smokinli Berduş (2001), Kum Saatından Harfler (2001)

HAKKINDA YAZILANLAR
Ahmet Oktay/ İsrafil’in Sur’u, Otuz Kuş Bakışı
Dr. Hatice Aynur/ Enis Batur Bibliyografisi İçin Bir Deneme 1970-1995
Opera odağında Enis Batur Şiiri(1997).

#59 27 November 2008, 16:46

Enver Selamet ( 1917)- (1980)
Kırım Türk Edebiyatı

İkinci Dünya Savaşından önce şiirleri gazetelerde çıkan Enver Selamet (1917-1980), yaptığı edebi araştırmaların sonucunu eserlerine aksettirerek devamlı gelişme gösteren, dolayısıyla da Kırım Türk şiirinin inkişafında mühim rol oynayan şairlerden biridir. Şairin "İçken Suvlarım" (1970), "Bilgen Olsa Promatey" (1977), "Tayan Omuzıma" (1980) adlı eserlerinde bu gelişmeyi takip etmek mümkündür. Şairin Kırım da iken çocuklar için yazdığı "Ay Balta" isimli eseri 1971 yılında Özbek Türkçesine aktarılmıştır.

#60 27 November 2008, 16:46

Ercümend Behzad Lav ( 1903)
1903’te İstanbul’da doğdu, 16 Mayıs 1984’te aynı yerde öldü. İstanbul Erkek Lisesi’ni bitirdikten sonra 1921-25 arasında Berlin’de tiyatro ve müzik eğitimi gören Lav, İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda aktör ve rejisör olarak çalıştı; 1951-61 arasında İstanbul Konservatuvarı’nda öğretmenlik yaptı.

Eser Demirkan’ın Ercümend Behzad Lav: Hayatı, Sanatı, Eserleri (2002) kitabındaki saptamasına göre, Lav’ın ilk dört şiiri, 1920 yılında Necdet Rüştü, Sedat Nami, Servet Ata, Haydar Şevket, Seniha Cemal, A. Sırrı, A. Fahri, Lami Nihat ve Nihat Şevket ile birlikte çıkardığı Çelenk adlı ortak kitapta (Halk Kütüphanesi, İstanbul) yer aldı; dergilerde çıkan ilk şiiri ise Servet-i Fünun dergisinin 19 Mayıs 1927 tarihli sayısında “Fütürizm” üstbaşlığıyla yayımlanan “Şüphe” oldu; ancak, Lav bu beş şiiri hiçbir kitabına almadığı gibi Çelenk’ten de hiç söz etmemiştir.

Ercümend Behzad Lav, ilk kitabı S.O.S.’ten başlayarak ölçülü-uyaklı şiire ilk karşı çıkanlardan oldu. Gerçeküstücülük, fütürizm ve kübizm gibi şiir akımlarını denedikten sonra hümanist bir görüşle yazdı.

Kitapları:
Şiir: S.O.S (1931, 1965), Kaos (1934, 1965), Açıl Kilidim Açıl (1940, 1965), Mau Mau (1962, 1970); Üç Anadolu (1964). Oyun: Karagöz Stepte (1940), Altın Gazap (1971).