Bilgisizlik, efsaneler ve basmakalıp düşünceler
Günümüzde bilgiye erişim olanaklarının daha fazla olmasına karşın, insanların çoğu hâlâ anatomiden (özellikle kadın cinsel organlarının anatomisinden) doğurganlığa ya da prezervatifi doğru takma yöntemine kadar cinsellikle ilgili birçok konuda yeterince bilgi sahibi değildir. Çoğu kişi arkadaşlarından ya da magazin dergilerinden her zaman da doğru olmayan bilgi kırıntıları topluyor.
Doktorlar sık sık, cinsel birleşme sırasında eşlerinin vajinada bir “yumru” hissetiğini söylediğini aktaran kadınlarla karşılaşıyor. Muayenede bu yumrunun vücudun normal bölümlerinden biri olan rahim boynu (serviks) olduğu anlaşılıyor. Özellikle kadınlar kendi anatomilerin tanımadan büyüyebiliyorlar. Cinsel birleşme çabası sırasında penis vajinaya giremezse kendilerinde bir sakatlık olduğunu düşünebiliyorlar ya da sertleşmiş bir penisin kendi vajinalarına sığabileceğine inanamıyorlar.
Ayrıca bazı kişilerin cinsellik konusunda kapalı ve çekingen bir yapısı vardır. Bunda kültürün, dinin ya da yetiştirilme biçiminin rolü olabilir. Örneğin birçok dinde cinsel birleşmenin ne zaman yapılabileceği ve âdet kanamaları sırasında kadınların neler yapıp neler yapamayacakları konusunda katı kurallar vardır ve gebeliği önleyici yöntemler yasak olabilir. İffetliliğe yüklenen anlam kadının kendi vücudunu incelemesini engelleyebilir ve doktordan bilgi ya da yardım istemede son derece zorlanabilir. Cinselliğin günah ve suçla ilişkilendirilmesi mantıklı düşünmeyi engelleyecek kadar derin kökler salmış olabilir; bu da çeşitli cinsel zorluklara yol açar.
Bir başka sorun da, giderek daha açık fikirli yaklaşımların benimsenmesine karşın, hâlâ kadının ve erkeğin şu ya da bu biçimde basmakalıp cinsel rollere uymasının beklenmesidir. Erkeklerin her zaman sevişmeye hazır, çok erkeksi ve yaşamın bütün
yönlerini denetim altında tutan güçlü kişiler oldukları varsayılıyor. Öte yandan erkeklerin duyarlı ve duygusal olmaları, içlerinden geçen gizli duygularını kolayca dile getirebilmeleri beklenmiyor.
Kadınlara da şu ya da bu şekilde kadının cinsel organlarının ve cinselliğin “kirli” olduğu ve iyi kızların cinsel ilişki peşinde koşmayacakları ve cinsellikten hoşlanmayacakları mesajı iletiliyor. Erkekler tarafından yanlış anlaşılabileceği ve bunun başını belaya sokabileceği korkusundan kurtulsa bile, çoğu kadın cinsellik konusunda tam olarak kendini ifade etmekte zorlanabiliyor. Erkek çocukların ve yetişkin erkeklerin mastürbasyon yapması kabul edilse (hatta beklense) de, genç kızlarda ve yetişkin kadınlarda mastürbasyon
ve cinsel fanteziler birer tabu olmaya devam ediyor.
Flört ederken bu çelişik roller ve beklentiler ilişkiye bir başka çeşni katabilir, ama uzun süreli bir ilişkide cinsel doyumun önünde engel oluşturması mümkündür. Seks terapisi kişilerin ve çiftlerin bu karmaşık kültürel beklentilerle ilgili duygularını ortaya çıkarmalarına olanak verir. Ayrıca cinselliğe istedikleri kadar ilgi duyma ya da duymama ‘izni’ de verebilir.
Doktorlar sık sık, cinsel birleşme sırasında eşlerinin vajinada bir “yumru” hissetiğini söylediğini aktaran kadınlarla karşılaşıyor. Muayenede bu yumrunun vücudun normal bölümlerinden biri olan rahim boynu (serviks) olduğu anlaşılıyor. Özellikle kadınlar kendi anatomilerin tanımadan büyüyebiliyorlar. Cinsel birleşme çabası sırasında penis vajinaya giremezse kendilerinde bir sakatlık olduğunu düşünebiliyorlar ya da sertleşmiş bir penisin kendi vajinalarına sığabileceğine inanamıyorlar.
Ayrıca bazı kişilerin cinsellik konusunda kapalı ve çekingen bir yapısı vardır. Bunda kültürün, dinin ya da yetiştirilme biçiminin rolü olabilir. Örneğin birçok dinde cinsel birleşmenin ne zaman yapılabileceği ve âdet kanamaları sırasında kadınların neler yapıp neler yapamayacakları konusunda katı kurallar vardır ve gebeliği önleyici yöntemler yasak olabilir. İffetliliğe yüklenen anlam kadının kendi vücudunu incelemesini engelleyebilir ve doktordan bilgi ya da yardım istemede son derece zorlanabilir. Cinselliğin günah ve suçla ilişkilendirilmesi mantıklı düşünmeyi engelleyecek kadar derin kökler salmış olabilir; bu da çeşitli cinsel zorluklara yol açar.
Bir başka sorun da, giderek daha açık fikirli yaklaşımların benimsenmesine karşın, hâlâ kadının ve erkeğin şu ya da bu biçimde basmakalıp cinsel rollere uymasının beklenmesidir. Erkeklerin her zaman sevişmeye hazır, çok erkeksi ve yaşamın bütün
yönlerini denetim altında tutan güçlü kişiler oldukları varsayılıyor. Öte yandan erkeklerin duyarlı ve duygusal olmaları, içlerinden geçen gizli duygularını kolayca dile getirebilmeleri beklenmiyor.
Kadınlara da şu ya da bu şekilde kadının cinsel organlarının ve cinselliğin “kirli” olduğu ve iyi kızların cinsel ilişki peşinde koşmayacakları ve cinsellikten hoşlanmayacakları mesajı iletiliyor. Erkekler tarafından yanlış anlaşılabileceği ve bunun başını belaya sokabileceği korkusundan kurtulsa bile, çoğu kadın cinsellik konusunda tam olarak kendini ifade etmekte zorlanabiliyor. Erkek çocukların ve yetişkin erkeklerin mastürbasyon yapması kabul edilse (hatta beklense) de, genç kızlarda ve yetişkin kadınlarda mastürbasyon
ve cinsel fanteziler birer tabu olmaya devam ediyor.
Flört ederken bu çelişik roller ve beklentiler ilişkiye bir başka çeşni katabilir, ama uzun süreli bir ilişkide cinsel doyumun önünde engel oluşturması mümkündür. Seks terapisi kişilerin ve çiftlerin bu karmaşık kültürel beklentilerle ilgili duygularını ortaya çıkarmalarına olanak verir. Ayrıca cinselliğe istedikleri kadar ilgi duyma ya da duymama ‘izni’ de verebilir.