|
|
#1
8 January 2009, 12:57
|
|||
|
|||
Evlilik hakkında bilgi
İ ki kişi arasındaki, toplumsal bakımdan onay gören bir cinsel birliktelik. Evlilik neredeyse her zaman karşı cinsten iki kişi arasında gerçekleşir; ancak kimi kültürlerde, eşcinsel evlilik türleri hoşgörüyle karşılanmaktadır. Evlilik olağan olarak, ailenin çoğalmasının temelini oluşturur -yani, evli çiftin çocuk yaparak onları yetiştirmeleri beklenir. Pek çok toplum, kişinin aynı anda birkaç eşle birden evlendiği çokeşliliğe izin vermektedir.
Mutlu bir evlilik belki de ideal bir insan ilişkisini yansıtır - eşlerden her birinin, hem diğerinin ihtiyaçlarını kabul ettiği, hem de olduğu gibi davranmakta özgür olduğu bir ortamdır; zekâ kadar, içgüdünün de ifade bulduğu, alma ve vermenin eşit olduğu, eşlerin birbirlerini kabul ettikleri, ben" ve "sen"in karşı karşıya kaldıkları bir ilişkidir. " Yasal açıdan, evlilik bir kontrat sayılmaktadır. Dolayısıyla eşler yasal olarak böyle bir kontratı yapacak yetenekte olmalı, hiçbir baskı, aldanma veya yanlışlık söz konusu olmamalıdır.İngiltere ve İrlanda'daki yasalar, 16 yaşından büyük, evli olmayan kişilere, yakın akrabalarıyla olmamak üzere, evlenme hakkını tanımaktadır. Ayrıca eşler akıl durumları bakımından evlenmeye uygun olmalı (yani evliliğin sorumluluklarını ve bu kontratın niteliğini anlayacak durumda olmalı), kontratı doğru anlayarak serbestçe razı olmalı ve evliliği sürdürecek kapasitede olmalıdırlar. Evlilik ilişkisine, toplumumuzun nükleer gücü adı verilmektedir. Olgun evliliklerden, olgun bireyler yetişir ve bunlar da daha olgun evlilikler yaparlar. Bu bireyler sayesinde olgun bir topluma kavuşuruz. Sosyolojik terimlerle, her ailenin kendine özgü "alt kültürü" öbür kuşağa geçmektedir. Öte yandan, evlilik ilişkisindeki bir huzursuzluk, yalnızca mutsuzluğa değil, fizik semptomlara da yol açabilir, örneğin, bir kadında sırt ağrısı cinsel aktiviteye karşı bir savunma niteliğinde olabilir. Bu tip hastalar hemen her zaman, hiç değilse ilk vakada, bir pratisyen hekime başvurabilirler. Hekim de, hastalıkla patoloji ve biokimya kadar, evlilik ve toplum gerilimleri arasındaki ilişkileri de bilmek isteyecektir. Bu gibi çiftler genellikle hekime birlikte başvurmazlar. Çok kere, fizik bir şikâyet hastanın yaşantısıyla ilgili olduğu zaman, evliliğe ilişkin bir sorunun mevcut olduğu anlaşılır. Eşlerden yalnızca biriyle görüşen hekim, öbür eşe cephe almaktan kaçınmalıdır, çünkü bu şekilde sorunu yalnızca kadının yahut erkeğin açısından görmesi ihtimali büyüktür. Genellikle, en iyi terapi yöntemi, eşlerle ortak bir görüşme yapmaktır; böylece hekimin fonksiyonu: 1. Çok kere eşler arasında yıkılmış olan anlaşma olanağını kolaylaştırmak, 2. Bir yargıç rolü oynamaktan kaçınmak ve suçu her iki eşe de eşit oranda yüklemek, 3. Her bir eşin semptomlar için öbürünü suçladığı kısır döngüyü inceleyerek eşlere soruna katkılarını araştırmadıkları sürece hiçbir ilerleme kaydedilmeyeceğini anlamaları konusunda yardımcı olmaktır. Bazen, özellikle güç bir sorun yaratan bir durum, kadının bütün suçu kocasına yüklemesi ve erkeğin de bunu kabul etmesidir. 4. Suçluluk kavramı yok edilerek yerine motivasyonları anlama ve ilişki kalıplarını aydınlatma kavramları getirilmelidir. 5. Hekim öğüt vermekten ve evli çiftin adına karar almaktan kaçınmalıdır.İlişkinin tanımı için basit bir kavramsal çerçevede "güç" ve "kimlik" söz konusudur. Güç kavramı politik yorumcular tarafından uluslar arasındaki ilişkilerin tanımlanmasında kullanılır; örneğin, "güç dengesi", "güç boşluğu", vs. kavramları gibi. Ayrıca, iş adamları da "güç oyununu" veya "rekabeti" bilirler. Oysa her evlilikte de bir güç savaşı ve iki eşin istekleri arasında bir dereceye kadar çatışma vardır. Evliliğin sağlıklı kalabilmesi için, güç dengesinin az çok eşit olması gerekir. Diğer bir önemli kavram da, kimliktir. Adolesan'ın sorunu kendi kimliğine ulaşmaktır ve bunu yapabilmesi için annesiyle babası arasında bir dereceye kadar çatışma mevcut olması gerekir. Toplumumuzdaki erken evlenme eğilimi dolayısıyla, çok kere adolesanlar kimlikleri bakımından tam olgunlaşamamakta, ebeveynlerinden birine duydukları bağımlılığın yerini ilerde eşlerine duydukları bağımlılık almaktadır. Aşık olma durumunda, kişi kendi kimliğini teslim eder ve iki benlik arasında bir birleşme olur. Oysa, evlilikten sonra, kadın ve erkeğin "eş" olarak rolleri farklı olduğundan, bir dereceye kadar kimliklerini korumaları gerekir. Eşler birbirlerine bağımlı oldukları, böylece her biri öbüründen güvenlik beklediği takdirde, birinin kimliğini ayrı olarak ileri sürmesi öbürünün güvenliğini tehtit eder. Bunu ise, hangi eşin davranış kalıbının öbürüne üstün geleceğinin belirlenmesi için bir egemenlik savaşı izler ve evlilikte çatışmanın temelinde sık sık bu savaş vardır. Nitekim, kimlik ve güç kavramları arasındaki ilişki şöyle dile getirilebilir: bir kişinin kimliği karşısındaki en büyük tehlike, onun üzerinde en büyük gücü kurmuş kişidir. Çocuk için bu kişi ebeveyni, yetişkin için ise eşidir. Hekim, bu kavramları kullanarak, terapötik bir amaç formüle edebilir, yani evli çifte, doğru bir güç dengesi kurmalarında, birbirlerinin kişiliklerinin kabulünde ve daha az tehdidi altında kalmalarında yardımcı olabilir. 
|
Normal
