Üç arkadas tren istasyonuna gitmisler. Içlerinden biri giseye yaklasip
>bilet almis ve trenin kalkmasina ne kadar zaman oldugunu sormus.
>- Bir saat on bes dakika... Arkadaslarina dönmüs:
>- Daha çok var hadi gidip su karsiki kafede çay içelim... Oradan buradan
>derken lâf lâfi açmis... Birden
>tren düdügüyle >kendilerine gelmisler. Kosarak disari firlamislar ama
>nafile... Tren kaçmis..
>Sormuslar:
>- Sonraki tren ne zaman?
>- Bir buçuk saat sonra... Yine dönmüsler kafeye. Yine çay yine lâf ve
>derken yine düdük sesi... Kosmuslar ama bu defa da treni kaçirmislar. Bir
>saat sonra bir tren daha varmis. Dönmüsler kafeye... Ama bu kez uyanik
>duruyorlar. Trenin sesini duyar duymaz kalkmislar ve kosmaya baslamislar.
>Içlerinden ikisi; biri bir vagona digeri baska vagona zar zor yetismis...
>Üçüncü ise geride kalmis ve yetisememis...
>Bir süre dövündükten sonra baslamis katila katila gülmeye. Durumu gören
>istasyon memuru dayanamayip sormus:
>- Hem treni kaçirdin hem gülüyorsun!
>- Nasil gülmeyeyim!... Onlar beni ugurlamaya gelmisti...