Bir Ayrılığın İlk Günü
canım sevgilim bugün ayrılığımız ilk günü
yürüyen kocaman bir açık yarayım şimdi
rüzgar değdikçe sızlıyor kanıyor her yanım
nasıl ölesim var anlatamam ama
senden başka birşey ile öldüremiyorum kendimi
bundan bir yıl önce taksimde o mühallebicide yine susarak başlamıştı bi
tek kelime bile etmeden buyurmuştuk hayatlarımızın içine herşey başladığı gibi bitiyordu tek kelime bile etmeden vedalaşıyorduk işte.
bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim
sanırım artık bende bittim.
bugün bir ayrılığın ilk günü sevgilim
bugün ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim
ayrılığın ilk günü ölmeyenler bir daha ölmezler bilirim bilirim.
ayrılığımız ilk günü sevgilim sana mutluluk huzur saadet kendim için Allahtan saat dinlerim.
Bugün de ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim.
ayrılığın ilk günü ölmeyenler hiç ölmezler bilirim.
sanırım bir şey yok aramızda
acırım aşksız yıllarımıza
bundan böyle eksik heryanımızla
yaşarız yaşarız yaşlanırız.
başıma gelmesiimkansız diye düşündüğümüz şeyleri yaşamakla geçiyor hayat
aşk önce damardan giriyor sonra burnundan getiriyor insana
en yakışıklı çağlarında kanıyor her yanın
filmin sonu hiç değişmiyor sarılmamış yaralarla doluyor her yanın
bugün ayrılığın ilk günü sevgilim ölüyorum inan kendimde değilim sokaklarda yanlız yürüyemem sabahların kör karanlığında işide gidemem artık.
..
yemek yiyemem televizyon izleyemem uyamamki sensiz
sen olmadan sinemaya bile gitmedim ki ben
çaresiz hareketsiz ölüme yakın bir uçurumun dibindeyim.
bütün cümlelerimi senin için kurmuştum ben
yeni bir cümle daha kuramam
bütün sevmelerimi senin için kullanmıştım
şimdi kime seveceğimi bilemem
ne adın geliyor aklıma ne annem ne huzur diliyorum artık kendimi için artık
seyrelim tükenen dokunuşlar uzayan kırılgan sessizlik
aramızda duran tedirgin tuhaf yabancılık
sanıyorum biz şimdi gerçekten gerçekten ayrıldık.
yürüyen kocaman bir açık yarayım şimdi
rüzgar değdikçe sızlıyor kanıyor her yanım
nasıl ölesim var anlatamam ama
senden başka birşey ile öldüremiyorum kendimi
bundan bir yıl önce taksimde o mühallebicide yine susarak başlamıştı bi
tek kelime bile etmeden buyurmuştuk hayatlarımızın içine herşey başladığı gibi bitiyordu tek kelime bile etmeden vedalaşıyorduk işte.
bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim
sanırım artık bende bittim.
bugün bir ayrılığın ilk günü sevgilim
bugün ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim
ayrılığın ilk günü ölmeyenler bir daha ölmezler bilirim bilirim.
ayrılığımız ilk günü sevgilim sana mutluluk huzur saadet kendim için Allahtan saat dinlerim.
Bugün de ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim.
ayrılığın ilk günü ölmeyenler hiç ölmezler bilirim.
sanırım bir şey yok aramızda
acırım aşksız yıllarımıza
bundan böyle eksik heryanımızla
yaşarız yaşarız yaşlanırız.
başıma gelmesiimkansız diye düşündüğümüz şeyleri yaşamakla geçiyor hayat
aşk önce damardan giriyor sonra burnundan getiriyor insana
en yakışıklı çağlarında kanıyor her yanın
filmin sonu hiç değişmiyor sarılmamış yaralarla doluyor her yanın
bugün ayrılığın ilk günü sevgilim ölüyorum inan kendimde değilim sokaklarda yanlız yürüyemem sabahların kör karanlığında işide gidemem artık.
..
yemek yiyemem televizyon izleyemem uyamamki sensiz
sen olmadan sinemaya bile gitmedim ki ben
çaresiz hareketsiz ölüme yakın bir uçurumun dibindeyim.
bütün cümlelerimi senin için kurmuştum ben
yeni bir cümle daha kuramam
bütün sevmelerimi senin için kullanmıştım
şimdi kime seveceğimi bilemem
ne adın geliyor aklıma ne annem ne huzur diliyorum artık kendimi için artık
seyrelim tükenen dokunuşlar uzayan kırılgan sessizlik
aramızda duran tedirgin tuhaf yabancılık
sanıyorum biz şimdi gerçekten gerçekten ayrıldık.
sanırım bir şey yok aramızda
acırım aşksız yıllarımıza
bundan böyle eksik heryanımızla
yaşarız yaşarız yaşlanırız.