İzel - Mesken
Her mutlulukta bir mutsuzluk varmış
Her gülüşümde ağlar mişim meğer
Geceyi mesken tutmuşum bilmeden
Meğer gecelerde kederliymiş benden
Bıktım artık kaderci gönüllerden
Bıktım artık nöbet tutan kalplerden
Denizlerde köpük olsam
Yok olurdum sessizce
Ne güneş görürdü beni
Nede sorardı gece
Her gülüşümde ağlar mişim meğer
Geceyi mesken tutmuşum bilmeden
Meğer gecelerde kederliymiş benden
Bıktım artık kaderci gönüllerden
Bıktım artık nöbet tutan kalplerden
Denizlerde köpük olsam
Yok olurdum sessizce
Ne güneş görürdü beni
Nede sorardı gece