|
|
#1
13 November 2008, 15:11
|
|||
|
|||
Bu sevda mevzuata takıldı
İZMİR'de, işçi emeklisi Hikmet Sazar ile ev hanımı eşi Sezgin Sazar, 11 aylıkken yuvadan alıp koruyucu aileliğini üstlendikleri 2.5 yaşındaki T.'nin, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'nce ellerinden alınıp başka bir aileye evlatlık verilmesine isyan etti.
Hikmet Sayar, “O bizim yavrumuzdu, yaşam kaynağımızdı. Mutluluğumuzu elimizden aldılar. Yetkililerden yardım istiyoruz” diyerek tepkilerini dile getirdi. Hikmet Sazar ile Sezgin Sazar, bundan 26 yıl önce yaşamlarını birleştirip dünyaevine girdi. Çiftin, 1983'te Hüseyin, beş yıl sonra da Şükrü adlı çocukları dünyaya geldi. Oğullarının büyümesiyle rahatlayan çift, emeklilik yıllarını yeni bir sevgi bağıyla renklendirmek ve kız çocuk özlemlerini gidermek için koruyucu aile olmayı istedi. Televizyonda izledikleri tanıtım filmlerinden etkilenen çift, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'ne koruyucu aile olmak için başvuruda bulundu. Bir haftalık incelemenin ardından, o dönem 11 aylık olan T., 29 Haziran 2007'de Sazar ailesine teslim edildi. Sazar çifti, Karşıyaka Çocuk Yuvası'ndan aldıkları minik T. ile evlerinin yolunu tutarken, yeniden evlat sevgisini de yaşadı. T.'yi, 16 ay sağlıklı şekilde büyüten, anne babalık görevlerini eksiksiz yerine getiren çift, geçen 9 Eylül'de, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'nden gelen telefonla şaşkına döndü. Görevli, aileye, “Annesi T.'yi aramadığı için başka bir aileye evlatlık vereceğiz. Bu nedenle kuruma geri vereceksiniz” dedi. Uyarıyla yıkılan Sazar çifti, çocuğu istenilen tarihte teslim etmedi, soluğu Aile Mahkemesi'nde alıp, kızı kendi nüfuslarına geçirmek için Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü aleyhine dava açtı. Dava henüz görülmezken, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü, mahkeme kararını beklemeden eve gidip minik T.'yi polis eşliğinde Sazar çiftinden aldı, başka bir aileye evlatlık verdi. Çocuğu geç teslim eden Hikmet Sazar da karakola gidip olayla ilgili ifade verdi. ‘O BENİM YAVRUM, ONSUZ YAŞAYAMAM’ Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü yetkilileri gelmeden minik T.'ye, “Seni abla ve abiler gelip okula götürecekler” dediğini belirten Sezgin Sazar, şöyle konşutu: “O bizim, üçüncü evladımızdı. Kız özlemimizi onunla giderdik. Hiçbir menfaati düşünmeden ona anne ve babalık yaptık. Emeklemesinde, yürümesinde, yiyip içmesinde, hastalandığında şifa bulmasında anne, baba gibi sorumluluk üstlendik. Onu yavrum diye bağırımıza bastık. O da bizi anne, babası gibi gördü. Ama yönetmelik gereği elimizden alındı. Birbirimizden çok zor ayrıldık. Hem o hem biz yıkıldık. Bizim evlatlık isteğimizi de kabul etmediler. Sıcak yuvasından kopardılar. Onun bundan sonra yaşayacağı psikolojik bozukluğun hesabını kim verecek.” Sezgin Sazar'ın, koruyucu aileliğini üstlendiği minik T.'den geriye kalan fotoğraflar, ayakkabılar ve biberonuyla avunduğu da gözlerden kaçmadı. ‘MAHKEMEDE KAZANMAYI UMUYORUZ’ İki gün önce evlatlarının ellerinden alındığını o günden sonra bugün ilk kez evlerine güçlükle girebildiklerini dile getiren Hikmet Sezgin ise, “Nereye başvurduysak sonuç alamadık. Başta Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı Nimet Çubukçu olmak üzere tüm yetkililerden yardım istiyoruz. T.'nin bizden koparılmamasını istiyoruz. Yönetmelikteki yasal düzenlemelerin yapılıp bu tipteki aile ve çocukların mağdur edilmemesini istiyoruz. Önümüzdeki günlerde ilk duruşması yapılacak davayı da kazanıp kızıma tekrar kavuşacağımız günü umut ediyor ve heyecanla bekliyoruz” dedi. hurriyet 
|
Normal
