Çocuğunuzu mutlu etmenin yolu - Türkiye'nin En Büyük Forumu Bence Seversin Tabi

17 December 2008, 13:23

Mutlu ve psikolojik açıdan sağlıklı bir çocuk yetiştirebilmenin en önemli koşullarından biri ebeveynlerin kendi mutluluğudur. Ebeveynin mutluluğu ve huzuru

kendini enerjik hissetmesi çocuğun da böyle hissedebilmesi için önemli bir etkendir. Aile içinde sözcüklerden bağımsız anlaşma yolları vardır. Ebeveynlerim yaşantıları

istek ve arzuları doğum öncesinden itibaren çocuğu etkilemeye başlar. Çocuğunuzun her şeyi kolaylıkla hissedebileceğini unutmamalısınız.

17 December 2008, 13:36

Günlük hayatta her tür meslek için belirli bir öğrenme süreci ve yeterlilik belgesi gerekirken anne-babalık

kendi anne-babamızdan aldığımız miraslar ve sonrasında öğrendiklerimizi birdenbire uygulamaya geçirmek gibi zorlu başlangıcı olan bir sorumluluktur. Anne-babanın kendini ‘'kusursuz'' olmak zorunda hissetmesi ve çocuklarının ihtiyaçlarını

isteklerini kendisininkilerin çok üstünde tutması doğaldır. Eğer

evde çocuklarla kalan bir ebeveynseniz

kendinizi aşırı evcimen hissedersiniz ve dış dünyaya özlem duyarsınız. Fakat

evin dışında çalışan bir ebeveynseniz

kendinizi ailesi ve evi için az zaman ayıran bir suçlu gibi hissedebilirsiniz. Beş yaşının altında birden fazla çocuğu olan ebeveynlerin neden sürekli yorgun

bıkkın hissettikleri ve sağlık konusunda sınıra dayanmış oldukları kolaylıkla anlaşılabilir.

17 December 2008, 17:42

Kendini çocuklarına adayan ve bunu onlara söyleyen anne-baba

farkında olmadan çocuklarına bedel ödetmeye başlar. Çünkü çocuklar

annenin yorgunluğuna ve üzüntüsüne neden olmaktan ötürü ağır suçluluk hissederler. Anne-babanın çocuğu dışında da ilgi alanlarının olması zaman içinde çocuğun olgun ve özgür bir birey olmasını destekleyecektir. Anne-babalar kendilerini sağlıklı

huzurlu ve mutlu hissettiğimizde

kendimizi tam anlamıyla çocuklarımıza verebiliriz ve bundan hoşnut oluruz. Bunun aksine kendimizi yorgun

sıkkın ve gergin hissettiğimizde çocuklar ebeveyn için tehdit haline gelebilir. Bu durum yaşam savaşı veriyormuşsunuz gibi hissettirecek mücadelelere girmenize neden olabilir. Çünkü yorgunluk ve diğer olumsuz duygular toleransınızı azalttığından çocuğunuzla doğru iletişimi kurabilmeniz zorlaşır. Böylece

hem ebeveyn-çocuk hem de karı-koca ilişkileri zora girer. Aşırı gerilmiş ebeveynler

eninde sonunda daha fazla ebeveynlik yapamayacakları bir noktaya ulaşırlar. İyi ebeveynlik yapabilmek için önce ebeveynlerin kendilerine bakabilmeyi öğrenmeleri çok önemlidir. Sizin hissettiğiniz şeylerin onlar tarafından da hissedildiğini unutmamalısınız. Çocuğunuzun mutlu ve sağlıklı size ihtiyacı vardır. Ebeveynlerin çoğu zaman zaman kendilerinin de benzinlerinin bitebileceğini ve yeniden yüklenmeye ihtiyaç duyduklarını gözardı ederek

ebeveynlik konusunda kendilerinden olağanüstü bir performans beklerler. Halbuki onların da sadece ihtiyaç duydukları şey karınlarının doyması değildir. Ebeveynler sevgiye

ilgiye

başkalarıyla ilişkide olmaya da ihtiyaç duyduklarını unutmamalıdırlar.

17 December 2008, 17:45

Enerjinizi yeniden kazanmak için deneyebileceğiniz birkaç yöntem;

• Çocuklarınızın bakımı için eşinizden ve yakın aile bireylerinden yardım isteyin.
• Tüm ilginizi ve enerjinizi çocuklarınızla paylaşacağınız

onların dört gözle bekleyeceği oyun zamanları ayırın. Bu oyun zamanlarının uzun olması gerekmez. Tümüyle çocuğunuza ait olacağınız bir yarım saatin yerini

yarım ilgiyle üstün körü geçirilecek koca bir gün dolduramaz. Bunun yanında

yapacağınız aktivitenin çok öğretici ya da çok eğlenceli olması şart değildir. Önemli olan çocuğun tatmin olması ve sizden gelen enerjiyi yeteri kadar hissedebilmesidir.
• Sürekli çocuk yemekleri yemek yerine arada sırada kendi sevdiğiniz yemekleri pişirin.
• Suçluluk duymadan kendinize yönelmeyi öğrenin. Böylece ev işleriyle uğraşırken düşüncelerinizi duyabilme şansını yakalamış olursunuz.
• Başka yetişkinlerle ya da ebeveynlerle zaman geçirmeye çalışın.
• Eşinizle her iki tarafın da ihtiyaçlarının karşılanacağı bir ortak nokta bulun. Çocuk yetiştirirken her iki tarafın sadece çocuklara karşı anlayış göstermesi yetmez. Birbirlerine karşı da anlayışlı olmaları gereklidir.

17 December 2008, 17:45

Sizi bir ebeveyn olarak değil de bir yetişkin olarak tatmin edecek en az bir aktivitede bulunun. Aktivitenin başkalarıyla ya da yalnız başınıza yapılıyor olması önemli değildir. Yeter ki sizin kendi adınıza yaptığınız ve istediğiniz bir şey olsun.
• Her türlü desteği ve yardımı kullanmaktan çekinmeyin. Oyun parkları ve oyun randevuları

komşular

anneanne ve dedeler

bakıcılar

spor merkezleri

çocuklar için özel düzenlenmiş aktiviteler

yuvalar gibi.
• Çocuk sahibi olduğunuz ilk yıllarda mükemmel düzenli bir eviniz olması gerektiği takıntısını bir kenara bırakın. Bunun için ayıracağınız uzun süreleri kısaltarak kendiniz için bir şeyler yapabilirsiniz.
• Değerli eşyaların ortalıkta olmadığı ve lekelerin kolay çıkabildiği mobilyaların olduğu odalarda çocuklarınızın diledikleri gibi zaman geçirmelerine izin verin. Bu

gün içinde sarf edeceğiniz ‘'yapma!''ların sayısını azaltacaktır.
• Evde düzenli

toplu ve çocukların girmesinin yasak olduğu en az bir odanın olmasını sağlayın. Bu sizin odanız olsa bile size başını dinleyebileceğiniz bir ortama sahip olma konforunu verir.
• Sorunları çözmek ve anlayabilmek için konuşun. Çocuğunuzla yüz yüze iletişim kurmaktan çekinmeyin. Basit sorunları aile içinde büyük durumlara dönüştürmemeye çalışın.

17 December 2008, 17:52

BASİT BİR ‘'HAYIR'' İLE ENERJİNİZİ KORUMA

Çocuğunuz sizden en olmadık zamanlarda bir şeyi ısrarla istediğinde ve bu isteğinden bir türlü vazgeçmediğinde hatırlamanız gereken şey küçük çocuklarda bunun doğal bir gelişimsel süreç olduğudur. Böyle bir durumda hislerinizin kontrolü çocuğunuzda değil sizde olmalıdır. Çocuğunuzun istediği şeye her seferinde sakin

kendinizden emin ve yumuşak bir tonda “hayır” diyerek bu istek konusundaki ısrarının üstesinden gelebilirsiniz. Durum daha da kötüleştiğinde ve basit bir “hayır”ın işe yaramadığını düşündüğünüzde

çocuğunuza bağırmak ve onu azarlamak iyi bir çözüm olarak gözükebilir. Ama unutmamalısınız ki bu sizin için değil çocuğunuz için bir zafer olacaktır ve bu davranışıyla sizi nasıl tetikleyeceği konusunda ona ipucu vermiş olursunuz. Bu davranışın kısa süre içinde tekrarlanması kaçınılmazdır. Doğru yasak koymak çocuğa şiddet göstermek değildir. Doğru yasaklamak

gelişimini sağlamak için çocuğun önüne engeller koymaktır. Öncelikle yasakların açıklaması yapılmalıdır. Gerekirse defalarca da tekrarlanmalıdır. Otoriter bir şekilde “Şunu yapmanı istiyorum!” demek yerine yasağın sebebini açıklayarak “Şunu yapman gerekir!” demek daha doğrudur. Çocukları körü körüne

açıklanmamış yasaklara uyar hale sokmamak

yasağı değerlendirebilmesini sağlamak gerekir. Böylece çocuk kendisine konulmuş yasakların hareketlerini kısıtlamak için değil

kendisini korumak için konulan sınırlar olduğunu anlar.