Bir zamanlar gökyüzünde BirBirlerini gerçekten çok seven Bir bulutla yıldız
varmış...bulut, gökyüzünün en şeker, en pembe bulutu, yıldızsa; en parlak,
umudu en çok yansıtan yıldızıymış...

gökyüzündeki her varlık onların sevgisi kıskanırmış. tatlı Bir
kıskkançlıkmış taBii ki onların ki... ama Biri varmış ki, bulut ve yıldızın
ayrılmalarını yürekten istiyormuş. hem de yıldızın en yakın arkadaşı
olmasına rağmen...

bulut Biraz safmış, kimseyi kıramazmış... yıldızsa 'bulut' u için elinden
gelen herşeyi yapaBilir, herkese meydan okuyaBilirmiş... zaten onun için Bir
bulutu Bir de çok sevdiği dostu peri varmış... nereden BileBilirmiş ki,
perinin Bir gün bunların hepsini yıldızla bulutun ayrılmaları için
kullanacağını? ...

Bir gün nazar değmiş, bulutla yıldıza... hiç yoktan Bir sebepten
tartışmışlar. bulut, çekip gitmiş, hatalı olmasına rağmen...yıldızsa
'nasılsa bulutum beni seviyor, dönecektir.' diye düşünmüş. fakat hiç Bir şey
beklediği giBi gitmemiş. ve bulut dönmemiş...kim Bilir, belki de cesaret
edememiştir dönmeye. ama tek Bir gerçek varmış ki: o da ikisinin de çok
üzgün olduklarıymış...

gökyüzündeki iyilik melekleri Bile ağlamışlar onların durumlarına ama ne
fayda...

ertesi gün yıldız olanları en yakın dostu periye anlatmış. periyse
göstermelik Bir hüzne bürünmüş... çünkü eline büyük Bir fırsat geçmiş. artık
hayatı boyunca kıskandığı kişiye karşı kozları varmış elinde... o kişi, en
yakın dostu yıldız olmasına rağmen kullanacakmış kozlarını... hem de büyük
Bir zevkle...

bulutun yanına gitmiş ve yıldızın artık onu sevmediğini söylemiş. bulutsa
üzülmüş, boynunu bükmüş, ama elinden hiç Bir şey gelmeyeceğini düşünmüş...
çünkü yıldız inatçıymış...Bir kere olmaz dediyse, Bir daha olur demezmiş.
peri de bulutun bu üzgün durumundan yararlanıp, ona olan sevgisini itiraf
etmiş... bulut da kimseyi kıramadığı için perinin, yıldızın yerine geçmesine
izin vermiş...

yıldız, günlerce bulutun dönmesini, ondan af dilemesini beklemiş. ama bulut
gelmemiş. Bir gün yıldız, bulutun yanına gidip, konuşmayısa karar vermiş. gece
yola çıkmış...

bulut, dostu, sandığı periyle Birlikte ayda eleleymiş... melekler
dayanamayısıp, tüm olan Biteni anlatmışlar yıldıza... yıldız, çok üzülmüş ve
çaresiz dönmüş arkasına ve gitmiş... ve yavaş yavaş sönmeye başlamış.

o günden sonra yıldız sönmüş, ışık veremez olmuş... bulutsa artık ne o kadar
pembe, ne de o kadar kadifeymiş...

yıldız, ilk zamanlar her şeyden vazgeçmiş, hayata küsmüş... ama kolay pes
etmemiş...kısa Bir süre sonra hayatıyla ilgili o önemli kararı vermiş...

o güne kadar hiç görmediği güneşin yanına gidecekmiş ve Biraz daha ışık
isteyecekmiş ondan... çok geçmeden daha önce hiç görmediği güneşin yanına
gitmiş... ondan yansıtması için Biraz daha ışık istemiş... güneş ışık yerine
sevgisini vermiş yıldıza...

o gün bu gündür yıldız, dünyaya güneşin sevgisini yansıtır... bulutsa; hep
gözyaşlarını akıtır dünyaya... Bir de yüreğinde kopan fırtınaları...