Para Politikası
Para Politikasına Karşı Maliye Politikası
Ünlü monaterist Milton Friedman, mali veya parasal politikanın ekonominin
canlanması veya kötüye gitmesi üzerinde etkili olduğuna asla inanmadığını söylemiştir.
6
Arz
yönlü iktisatçılar buna şiddetle karşı çıkarlar. Onlara göre, vergi oranlarını azaltmak ve devlet
harcamalarını kısmak, kamu açıklarını azaltabilir, faiz oranlarını daha da düşürür ve uzun
dönemli ekonomik büyümeyi teşvik edebilir. Mundell, sadece para politikasının daha yüksek
oranlı enflasyonsuz büyümenin motoru olamayacağını söyleyerek, arz yönlü iktisatçılarla ters
düşer. Ama mali politika her türlü aracıyla bir bütün olarak uygulanırsa, yüksek oranlı
enflasyonsuz büyüme belki yakalanabilir. Mundell'a göre, ABD vergi ve harcama sistemi,
potansiyel ekonomik büyümeyi azaltmaktadır; çünkü, çalışmayı ve başarıyı cezalandırmakta,
hatayı ve tembelliği ödüllendirmektedir.
Mundell, devletin, sosyal refah programlarına harcama yapmasından ziyade, eğitim,
araştırma-geliştirme ve altyapı harcamalarında bulunmasının daha doğru olduğunu kabul eder.
Kişisel gelir vergisinin üst dilimlerinde vergi oranlarının düşürülmesini, sermaye kazançları
üzerinden alınan vergilerde önemli ölçüde kısıntıya gidilmesini, kurumlar vergisinin de
azaltılmasını savunur. Böylesi politikalar, tasarruf oranlarını ve ekonomik büyümeyi hızla
yükseltecektir. Tasarruf oranında 5 puanlık bir artış (örneğin Toplam Tasarruflar/GSMH
oranının %'10'dan %15'e çıkması) ekonomik büyümeyi %50 kadar arttırabilir. GSMH artış
oranını %2,5'den %3,75'e çıkarabilir.
Monetarist
Para ve maliye politikasi uygulamasina karsi olan Moneteristler, bunun yerine denk bütçe uygulamasina özen gösterilmesini ve piyasa mekanizmasinin isleyisini etkileyen monopollerle mücadele edilmesini isterler. Ayrica moneteristler, devletin para arzini her yil ve üretim artis hizina esit bir oranda artirmasini tavsiye ederler
Ünlü monaterist Milton Friedman, mali veya parasal politikanın ekonominin
canlanması veya kötüye gitmesi üzerinde etkili olduğuna asla inanmadığını söylemiştir.
6
Arz
yönlü iktisatçılar buna şiddetle karşı çıkarlar. Onlara göre, vergi oranlarını azaltmak ve devlet
harcamalarını kısmak, kamu açıklarını azaltabilir, faiz oranlarını daha da düşürür ve uzun
dönemli ekonomik büyümeyi teşvik edebilir. Mundell, sadece para politikasının daha yüksek
oranlı enflasyonsuz büyümenin motoru olamayacağını söyleyerek, arz yönlü iktisatçılarla ters
düşer. Ama mali politika her türlü aracıyla bir bütün olarak uygulanırsa, yüksek oranlı
enflasyonsuz büyüme belki yakalanabilir. Mundell'a göre, ABD vergi ve harcama sistemi,
potansiyel ekonomik büyümeyi azaltmaktadır; çünkü, çalışmayı ve başarıyı cezalandırmakta,
hatayı ve tembelliği ödüllendirmektedir.
Mundell, devletin, sosyal refah programlarına harcama yapmasından ziyade, eğitim,
araştırma-geliştirme ve altyapı harcamalarında bulunmasının daha doğru olduğunu kabul eder.
Kişisel gelir vergisinin üst dilimlerinde vergi oranlarının düşürülmesini, sermaye kazançları
üzerinden alınan vergilerde önemli ölçüde kısıntıya gidilmesini, kurumlar vergisinin de
azaltılmasını savunur. Böylesi politikalar, tasarruf oranlarını ve ekonomik büyümeyi hızla
yükseltecektir. Tasarruf oranında 5 puanlık bir artış (örneğin Toplam Tasarruflar/GSMH
oranının %'10'dan %15'e çıkması) ekonomik büyümeyi %50 kadar arttırabilir. GSMH artış
oranını %2,5'den %3,75'e çıkarabilir.
Monetarist
Para ve maliye politikasi uygulamasina karsi olan Moneteristler, bunun yerine denk bütçe uygulamasina özen gösterilmesini ve piyasa mekanizmasinin isleyisini etkileyen monopollerle mücadele edilmesini isterler. Ayrica moneteristler, devletin para arzini her yil ve üretim artis hizina esit bir oranda artirmasini tavsiye ederler