Beni bir mü'min kulun gördu.
Yanimdan geçiyordu, beni fark etti.

Durdu geri döndü, geldi.
Yüzüme uzun uzun bakti.

Önce gözleriyle, sonra elleriyle oksadi. Kokladi,
kokladi.
Bir öpücük kondurdu yanaklarima ayrilmadan.
Ne guzel yaratmis!" dedi sessizce.
Iste o an, niçin var oldugumu anladim.
Melekler sardi etrafimizi ansizin, imrenerek seyrettiler olup biteni.
Görmedigi Rabbine görmüs gibi inanan bir insanin yuceligini görduler.
Ve herseyi en ince ayrintisiyla kaydettiler.
Çekilen resimlerde ben de vardim.
Ey dualara cevap veren Rabbim, ben cansiz bir tohumdum.
Dualarimi kabul ettin, guzel bir çiçek oldum.
Senin kudretinle canlandim, Senin san'atinla süslendim, Senin lütfunla
güldüm.
Simdi bir duam daha kaldi mahsere sakladigim
Beni gören gozleri ateste yakma,
YA RABBI