TANRI MISAFIRI

Evvel zaman içinde Batida Yotan diye bir köy varmis. Köyde pek namazi niyazi olmayan Ali Mahmut diye bir köylü varmis. Isin dogrusu Ali Mahmut dönemin sayili dinsizlerindenmis. Köyün imami da, cemaat de bu durumdan pek hosnut degillermis.

Gel zaman git zaman bizimkisi bir gün ölmüs. Köyün imami "Ben bu adamin cenaze namazini kilmam" diye diretmis. Köy halki da "Allah'a inanmiyordu biz bu herifi gömmeyiz" diye tutturmuslar. Durumu gören köyün yaslilarindan Müzeyyen hanim, köyün disindaki tepelerden birinde, tek basina yasayan köylülerin Igdeli Ismail diye andiklari köylüye haber vermis. Ismail'in de pek namazla ilgisi yokmus. O köye gitmis cenazeyi almis ve kendi evinin yakinlarinda bir yere gömmüs.

O aksam imam Nazmi efendi, müezzin Mustafa efendi tüm cemaat ayni rüyayi görmüsler. Ali Mahmut Cennette çok iyi bir yer de keyif içinde dolasiyormus. Sabah herkes birbirine rüyayi anlatmis. Imam, müezzin yanlarina bekçi Sinasi efendiyi de alip sabah karanliginda yola çikip ögleye dogru Ismail'in yanin gelmisler. Imam sormus

"Kardesim sen nasil bir dua ettin ki bu imansiz Allah katinda bu kadar iyi bir yere gitti"
Ismail efendi:
"Vallahi ben bir sey yapmadim, Rahmetliyi gömdüm. Sonra da:

"Allahim soguk kis gecelerinde, sicak yaz günlerinde insanlar kapiyi çaldi ve biz 'Tanri misafiriyiz' dediler, ben de senin misafirlerini en iyi sekilde agirladim. Misafirleri güvenip bana gönderdigin için onlara da neyim varsa yoksa yedirdim.
Ben sana ilk defa bir misafir yolluyorum sen de benim güvenimi bosa çikarma! dedim."